Jaskółka i koliber recenzja

"Jaskółka i koliber" to słodko-gorzka historia o miłości, wojnie, straconych nadziejach i życiu na prowincji, gdzie wszyscy się znają.

Rita i George są parą niemal od zawsze. Oczywistym zatem wydaje się, że zostaną małżeństwem. Tymczasem młodzieniec musi wyruszyć na wojnę, z której wraca zupełnie odmieniony. Postanawia wyjechać, zapomnieć o koszmarach, które widział i wrócić do ukochanej takim, jakim ona go pamięta. Dotąd jeszcze historia jest wzruszająca. Kiedy jednak bohater zakochuje się niemal z dnia na dzień w pierwszej napotkanej kobiecie, wówczas tracę do niego sympatię. Stopniowo moich pozytywnych uczuć wyzbywa się również główna bohaterka - jęcząca, niemal lubująca się w swoim cierpieniu, marnująca życie na rozpacz po utraconej miłości.

Ciekawsze okazały się losy bohaterów drugoplanowych (choćby Megababci, Faye, Maxa czy Maggie). Na nich więc skupiłam uwagę.

Powieść opisuje trudne życiowe wybory i ich konsekwencje. Wskazuje też na ogromną siłę rodziny w obliczu tragicznych przeżyć.

Santa Montefiore w pięknych słowach opisuje życie, a wraz z nim radość, cierpienie, miłość i inne wzniosłe uczucia. Książka zawiera kilka pięknych cytatów.