Ślad recenzja

Życie to najcięższa i najbardziej fascynująca droga z jaką mierzy się każdy z nas. I nieważne czy podążamy twardym asfaltem czy błotnistą aleją – zawsze pozostaje po nas jakiś ślad. Życie to chwile tu i teraz. To pasmo radości i cierpienia, a przeszłość, nasze czyny, nasze zachowanie pozostawiają po sobie ślad i prędzej czy później zataczają koło.

Tytułowy „Ślad” Przemysława Żarskiego to dowód na to, że nie ma zbrodni doskonałej. Przeszłość potrafi się o siebie upomnieć w najmniej oczekiwanym momencie. I przyjdzie nam po nitce do kłębka dotrzeć do śladu, bo on choć pozornie niewidoczny, pozostaje zawsze.

Moi Drodzy: oto macie przed sobą rewelacyjny moim zdaniem tekst. „Ślad” w moim odbiorze to proza ambitna, mądra, z wyższej półki. To kryminał z nutami obyczajowymi i lekkimi portretami psychologicznymi bohaterów. To nie kryminał z akcją mrożącą krew w żyłach, brutalnym opisem morderstw i lakonicznymi dialogami. Tutaj fabuła jest osadzona spokojnie, na bardzo porządnych fundamentach obyczajowych i to wyróżnia „Ślad” z tłumu innych kryminałów, które czyta się może przyjemnie, ale nie wznoszą do życia zbyt wiele. Ale! Są zbrodnie zdające się mieć ze sobą coś wspólnego, a oddzielone od siebie 25-latami. Są intrygi, próby wrobienia „niewinnych” ludzi. Szukamy, dociekamy, grzebiemy w przeszłości na przekór prokuraturze i niektórych z policji. Wszystko jest tu wyważone, przemyślane, dramatyczne. To nie krwawa historyjka, a naprawdę bardzo dobrze i mądrze poprowadzony kryminał z puentą – dla chcących ją dostrzec.

Fanom kryminałów spodoba się zakończenie. Jest mistrzowskie! By nie zdradzić za wiele i nie zepsuć zabawy nie powiem nic więcej, jednak uwierzcie – zaskoczycie się na pewno.

Ślad” zapadnie w mojej pamięci z uwagi na dwa aspekty. Jakie?

Pierwszy, bardziej prozaiczny, to wspomniane wyżej dobre obyczajowe podstawy i oparta na tym kryminalna historia. A drugi? Piękna, niemal poetycka momentami proza: w książce autor raczy nas fenomenalnymi opisami, które głęboko zapadają w pamięci i pobudzają wyobraźnię.

Pióro Przemysława Żarskiego jest bezapelacyjnie wyśmienite! Dla mnie stanowi wisienkę na przysłowiowym torcie. Swoim warsztatem Przemysław pokazuje, że jest twórcą nie tylko dobrej książki, ale przede wszystkim dobrym pisarze, z dobrymi podstawami językowymi i literackimi.