Skrucha recenzja

"Krzyk był przejmujący i upiorny. Wezbrał i wyrwał się z czyjejś piersi nie powstrzymaną falą, rozedrganą i głośną, spłoszył ptaki i drobną zwierzynę, wzniósł się ponad korony drzew i rozlał po bezkresnej przestrzeni. Szybował nad wodą, łąkami i lasem, docierał wszędzie, gdzie tylko mógł i opadał (...) - tymi słowami Pan Marek, Autor, rozpoczyna swoją powieść kryminalną, której akcja toczy się w Nowym Warpnie – miejscowości położonej w malowniczym sąsiedztwie Jeziora Nowowarpieńskiego.

Aspirant Dominik Przeworski, po dość nietypowych prywatnych przeżyciach "dopiero po wszystkim, kiedy siedział już sam z lufą glocka przełożoną do swojego czoła, przyszła ta zaskakująca i porażająca równocześnie myśl: jak bardzo nie znam samego siebie", ze Szczecińskiej Komendy Miejskiej Policji trafia jako dzielnicowy do Nowego Warpna, gdzie odkryte przypadkowo ludzkie szczątki zapoczątkują jego samodzielne śledztwo - śledztwo, które będzie musiał rozdrapać dawno zagojone rany.

Z każdą kolejną przeczytaną stroną odkryłem historię, w którą wbrew ich woli, uwikłano wielu ludzi. Im głębiej dążyłem wraz z aspirantem Dominikiem w przeszłości tym bardziej czułem się zmęczony, a w głowie robił mi się mętlik, aż w końcu powstawał z tego koktajl różnych bodźców i emocji. "Życie to sztuka stwarzania pozorów" i bardzo dobrze Autor to przedstawił. Tutaj każda postać próbowała być poprawna, by nie napisać idealna. Jednak pod przykrywką tych poprawności niespiesznie odkrywałem, zdawać by się mogło, nudną codzienną rzeczywistość małego miasteczka, które niczym się nie różni od wielkich miast – "Nieważne, czy to metropolia, czy zabita dechami dziura, mechanizmy są dokładnie takie same. Plotki, łatki, błyskawiczne wyroki".

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością pana Marka i to dzięki wydawnictwu @filiamrocznastrona , które w ramach #współpraca przekazało mi książkę. W moje ręce wpadł świetnie skonstruowany kryminał, który w swojej fabule mieszał fakty z fikcją literacką odkrywając klimat małej miejscowości i jej społeczności. Tajemniczość i zagadkowość trzyma w napięciu, a zakończenie zaskakuje.

#skrucha to prawdziwa czytelnicza uczta – polecam!!!