Szymek recenzja

Jak wspominacie lata 90 -te? Uczyliście się wtedy, studiowaliście czy może już pracowaliście? Ja w połowie lat 90 -tych zaczynałam naukę w szkole średniej. Czasy były trudne. Żyło się skromnie, nie było telefonów komórkowych, a komputery mieli tylko nieliczni. Młodzież żyła ze sobą, a nie obok siebie. Wspólnie organizowała sobie czas poza domem.

" Rodzic nigdy nie jest przygotowany na śmierć swojego dziecka".

Czy może być coś gorszego dla rodzica niż śmierć własnego dziecka? Jak czuje się rodzic, którego dziecko popełniło samobójstwo? W głowie ma milion myśli. Rodzą się pytania dlaczego, gdzie popełnił błąd, czemu nie poświęcił dostatecznie dużo czasu swojemu dziecku? Czy można było tego uniknąć?


Wrocław rok 1994 to tutaj piętnastoletni Szymon postanawia zakończyć swój żywot, rzucając się pod pociąg. Chłopak miał przed sobą całe życie, plany, co musiało się stać, że zdecydował się na taki krok? Ze względu na brak jakichkolwiek dowodów na udział osób trzecich sprawa zostaje umorzona i zaklasyfikowana jako samobójstwo. Cztery dni później brat Szymka Tomek również popełnia samobójstwo, skacze z dachu. I teraz mnożą się pytania co skłoniło braci do tego czynu? Żaden z nich nie pozostawił listu. Prokuratura wszczyna śledztwo. Komisarz Piotr Żmigrodzki na co dzień walczący z alkoholem i traumą z przeszłości stara się wyjaśnić sprawę samobójstwa braci. Kilka lat temu Żmigrodzki popełnił błąd i wysłał na stryczek niewinnego człowieka. Od tej pory wszelkie smutki i wyrzuty sumienia zagłusza alkoholem. Do wydziału dołącza nowy policjant Krzysztof Sawicki. Razem z Piotrem próbują rozwikłać, co było przyczyną samobójstwa braci. Wreszcie nadchodzi przełom w sprawie. Jest trop...

Nie miałam okazji czytać poprzednich książek autora i już wiem, że to błąd i mam sporo do nadrobienia. "Szymek" to książka, która obnaża życie młodzieży. Autor nie boi się trudnych tematów jak hejt, nietolerancja. W swojej książce pokazuje, jak łatwo zniszczyć drugiego człowieka. Czasami wystarczą słowa, nie trzeba wcale czynów. W latach 90 -tych "fala" w wojsku i "kotowanie" w szkole to było coś normalnego. Jak jest w obecnych czasach w szkołach? Czy z biegiem lat coś się w tej kwestii zmieniło? Młodzi ludzie często są zagubieni, trudno im się odnaleźć w nowej sytuacji związanej ze zmianą szkoły. Pan Piotr Kościelny napisał historię, która uderza w najczulszy punkt czytelnika. Jeżeli chodzi o kryminał, to dawno żadna książka nie zrobiła na mnie takiego wrażenia. Czytając, miałam ochotę krzyczeć, ciężko być niemym świadkiem, tego co się działo na kartach tej powieści. Podejrzewam, że my kobiety-matki zupełnie inaczej odbieramy tę książkę. Książka wywołuje skrajne emocje od bólu, żalu, poczucia niesprawiedliwości do szoku.

" Słowa mogą ranić
Słowa mogą zabić
Ej Polacy, katolicy
A zapominamy..." Maria Peszek "Jak pistolet"