Sięgaj gwiazd recenzja

“Bo w życiu chodzi właśnie o obecność drugiego człowieka, tego, przy którym stajemy się lepszymi ludźmi. O tę obecność zawsze / pomimo / i mimo wszystko”.

Inka wiedzie spokojne, dobre życie, jest żoną Adama, mają córeczkę Marysię. Patrząc z boku, wydają się, że są szczęśliwi. A jak jest naprawdę? Adam stopniowo, ograniczył we wszystkim Inkę, przekonał, że jej miejsce jest w domu, przy córce. Kobieta zrezygnowała z pracy, ograniczyła kontakty z innymi ludźmi, stała się zależna od męża w każdej dziedzinie życia. Adam okazał się pozbawionym uczuć, wymagającym posłuszeństwa tyranem. Umiejętnie manipulował Inką, stosując wobec niej przemoc psychiczną i materialną. Poznanie trochę szalonej, otwartej, bezpośredniej Majki stała się impulsem dla Inki, by zawalczyć o siebie, a wiadomość o romansie męża przelała czarę goryczy. Jakby tego było mało, Inka wyczuła w piersi guzek. Czy poznanie Wiktora zmieni coś w jej życiu?

Moje pierwsze i jakże udane spotkanie z twórczością Autorki. Fabuła ciekawie poprowadzona, zaskakuje, wzbudza spore emocje. Ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie, przemoc psychiczną i materialną. Ciekawie, wyraziście, naturalnie ukazani bohaterowie, to ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności. Łatwo się z nimi identyfikować do większości z nich poczułam sympatię. Z przyjemnością wkroczyłam w życie Inki i razem z nią przymierzałam jej trudne życiowe ścieżki. Polubiłam ją, bardzo. To inteligentna, serdeczna, wrażliwa, silna kobieta, która trafiła na niewłaściwego faceta, który wmówił jej, że do niczego się nie nadaje i nic w życiu nie potrafi.

Poruszająca, chwilami bolesna historia. Rodzinne, trudne relacje, brak wsparcia ze strony matki, niezrozumienie. Poczucie samotności, bezsilność, uległość, skuteczna manipulacja, kontrola na każdym kroku, dominacja, nakazy, zakazy… uch trudno się o tym czyta. Bo co ludzie powiedzą… Inga staje się bezwolną, posłuszną marionetką. W pewnym momencie w kobiecie coś pęka, a nowa znajomość z przebojową Majką staje się siłą napędową do działania. Rozterki, cierpienie, choroba, problemy codzienności. Piękno prawdziwej przyjaźni, kobieca solidarność, wzajemne wsparcie, poszukiwanie szczęścia.

Mądra życiowo, wartościowa powieść obyczajowa. Ukazuje życie, z jego dobrymi i złymi stronami, każdy z nas ma jakąś swoją drogę do pokonania. Zakończenie tchnie optymizmem i nadzieją. Serdecznie polecam.