Shirley recenzja

„Ludzkie serce potrafi wiele ścierpieć. Potrafi pomieścić w sobie więcej łez, niż ocean mieści w sobie wody. Nigdy nie wiemy, jak głębokie-jak szerokie jest nasze serce, póki nieszczęście nie napędzi nad nie chmur i nie zacznie na nie spływać czarny deszcz.”

W literaturze klasycznej istnieją dzieła, które wyróżniają się nie tylko swoją głębią, ale także niesamowitymi kreacjami bohaterów. „Shirley” to jedna z tych książek, która przykuwa uwagę czytelnika dzięki wspaniałym postaciom. Jednakże, nie jest to pozycja bez wad.

W świecie literackim Charlotte Brontë jest znana z umiejętności tworzenia postaci, które są głębokie, złożone i pełne sprzeczności. Główna bohaterka, Shirley Keeldar, to postać, która wyróżnia się niezależnością i siłą charakteru, co jest szczególnie imponujące, biorąc pod uwagę epokę, w jakiej jest osadzona historia. Jej postawa i postępowanie stanowią inspirację dla czytelniczek i czytelników. Shirley jest odważna i nie cofa się przed wyrażaniem swojego zdania, co czyni ją bohaterką nie tylko interesującą, ale i inspirującą.

Oprócz Shirley autorka oferuje także innych fascynujących bohaterów, takich jak Caroline Helstone. Ta druga postać stanowi doskonały kontrast dla Shirley. Jej delikatność i wrażliwość pozwalają na głębsze zrozumienie różnych oblicz kobiecości w owym czasie. To zestawienie dwóch tak odmiennych kobiet przyczynia się do bogactwa literackiego i tematycznego powieści.

Niestety, jednym z głównych mankamentów tej książki są przydługie fragmenty, które zdają się być nadmiernie wydłużone i mogłyby zostać skrócone bez utraty treści. Charlotte Brontë, być może pod wpływem ówczesnej mody literackiej, wprowadza długie opisy krajobrazów i rozmyślania bohaterów, które spowalniają tempo narracji i mogą wydawać się zbędne. Te fragmenty, choć pisane pięknym językiem, potrafią odciągnąć uwagę czytelnika od głównego wątku.

Jednak warto podkreślić, że mimo tych dłuższych fragmentów, książka ma wiele zalet. Brontë doskonale ukazuje społeczeństwo i obyczaje epoki, poprzez różne postacie i wydarzenia. Powieść jest bogata w analizę napięć społecznych i ekonomicznych tamtych czasów, co nadaje jej głębi i aktualności. Choć czasem opisuje te aspekty w nadmiarze, to jednak stanowią one ważny element tła dla rozwoju fabuły.

Język użyty w książce zasługuje na uznanie. Autorka ma zdolność do opisywania emocji i psychologii bohaterów w sposób, który pozwala czytelnikowi wczuć się w ich życie. Jej opisy krajobrazów i miejscowości są malownicze i tworzą atmosferę, która doskonale współgra z fabułą. Mimo że język jest piękny, czasami zagubi się w zbędnych detalach, co może przeszkadzać w płynnym czytaniu.