Serce w grze recenzja

Jeśli chodzi o romanse sportowe, mogę je policzyć na palcach jednej ręki, jak widać, nie sięgam po niezbyt często. Jednak debiut Justyny Wnuk tak bardzo zapadł mi w pamięć, że zaczęłam czytać „Serce w grze” jeszcze wtedy, gdy było dostępne na Wattpadzie. Niestety, nie udało mi się skończyć go na czas, ale muszę przyznać, że dotarłam całkiem daleko. Bo w trakcie czytania papierowego wydania wyraźnie odczuwałam déjà vu aż do 163 strony.

Aida Manzano, pisarka z Barcelony, otwarcie mówi, że nie lubi piłki nożnej. Jednak ku jej zaskoczeniu, to właśnie przez ten sport poznaje Niko – mężczyznę, któremu bez dwóch zdań zawróci w głowie swoją bezpośredniością. To spotkanie stanie się początkiem relacji, która odmieni życie obojga.

Czy ta para ma szansę na miłość jak z książek, skoro będą musieli zmierzyć się z niedopowiedzeniami, wyssanymi z palca informacjami paparazzi oraz własnymi tajemnicami?

„Serce w grze” to książka pełna emocji, które towarzyszą czytelnikowi od pierwszej, aż do ostatniej strony. Aida mówi to, co myśli, niezależnie od tego, kto jej nadepnie na odcisk. Nawet teraz uśmiecham się pod nosem na samo wspomnienie pierwszego spotkania bohaterów.

Rozwój relacji między Aidą a Niko jest dynamiczny. Początkowo dominuje wyraźne pożądanie, zanim znajdzie się miejsce na głębsze uczucia. Jednak burza hormonów nie jest tu postawiona na piedestale. Bohaterowie starają się najpierw lepiej poznać, zanim zdecydują się na coś więcej. Uważam to za duży plus, ponieważ w innych książkach ten aspekt często schodzi na dalszy plan.

Muszę też przyznać, że zupełnie nie byłam przygotowana na pewien zwrot akcji. W pewnym momencie historia mocno zwalnia, więc dałam się ponieść spokojnemu rytmowi, nie spodziewając się żadnych niespodzianek ze strony Autorki. Co prawda, niektóre wydarzenia były przewidywalne, ale ta jedna sytuacja całkowicie zwaliła mnie z nóg.

Chociaż nie jestem wielką fanką romansów sportowych,to „Serce w grze” bardzo mi się spodobało. Od tej książki bije ciepła, przyjemna atmosfera. Jej treść przypomina słońce, które delikatnie rozgrzewa czytelnika po długiej zimie (Ps. Mam tu na myśli paskudny zastój czytelniczy). Myślę, że niejednemu z Was może skraść serce, o ile gustujecie w pikantnych klimatach. Polecam!

Współpraca Wydawnictwo Amare