Sekret Heleny recenzja

To moja pierwsza przygoda z autorką książki Sekret Heleny i na pewno nie ostatnia.                                                                                                   
Sekret Heleny to książka, która pokazuje nam, że prawda prędzej czy później zawsze wyjdzie na jaw, a jej konsekwencje towarzyszą nam często do końca życia. Jest to opowieść o przebaczeniu i o sile miłości.
Magiczny dom, pamiętne lato… Podobno każdy, kto odwiedził willę Pandora po raz pierwszy, musi natychmiast się zakochać…
Tytułowa bohaterka to oddana matka trójki dzieci i kochająca żona, jednak jak każdy, ma ona swoje sekrety i za nic nie pozwoli, by dowiedzieli się o nich William i Alex, jej mąż i syn.                                                                                                                                                              
Dwadzieścia cztery lata temu Helena spędziła magiczne wakacje na Cyprze. W tedy też przeżyła swoją pierwszą miłość. Gdy ojciec chrzestny zostawia jej w spadku popadającą w ruinę willę Pandora, Helena powraca na słoneczną wyspę, by wraz z rodziną spędzić tam wakacje.
Przeżywający udręki dorastania trzynastoletni Alex jest rozdarty pomiędzy potrzebą chronienia ukochanej matki za wszelką cenę, a nieuniknioną koniecznością zmierzenia się z dorosłymi problemami. Jednocześnie rozpaczliwie pragnie się dowiedzieć, kim był jego prawdziwy ojciec…                                                                               
Przypadkowe spotkanie Heleny z jej ukochanym sprzed lat uruchamia lawinę wypadków, w wyniku których zderzenie teraźniejszości z przeszłością staje się nieuniknione. Helena i jej syn wiedzą, że kiedy Pandora odkryje swoje tajemnice, nic już nie będzie takie jak dawniej... W książce bardzo podobała mi się postać Alexa, syna Heleny, który okazał się bardzo dojrzały na swój wiek i oddany matce. W niektórych sytuacjach zachował się jak prawdziwy mężczyzna a nie jak nastolatek. Bardzo podobała mi się jego postawa i jego stosunek do matki.