Sedno życia recenzja

Sięgając po książkę K.Kieleckiej pt."Sedno życia" nie sądziłam ,że jej czytanie tak bardzo zajmie mój czas.Spędziłam z lekturą długie godziny nocne ,by zaraz po przebudzeniu przy porannej kawie ,dalej śledzić losy bohaterów.
Myślałam ,że bedzie to lekka obyczajowa książka.Okazało się jednak ,że autorka porusza w niej ważne i trudne tematy .Są to min.choroba nowotworowa,samotne macierzyństwo,adopcja i przemoc w rodzinie.

Edyta to główna bohaterka książki.Ma trzydzieści lat i na skutek trudnych relacji z ojcem, jest zamknięta w sobie oraz ma niskie poczucie własnej watrości.Jest nieśmiała i niechętnie nawiązuje nowe relacje .Za namową brata podejmuje pracę w banku,która bedzie miała wpływ na jej dalsze życie.Nasza bohaterka zostanie doceniona przez przełożonych i awansuje,by prowadzić szkolenia w innych placówkach.Niestety pojawią się problemy zdrowotne i Edyta będzie musiała odłożyć sprawy zawodowe na inny
,lepszy czas.
Jak wcześniej wspominałam, w książce nie zabraknie takich tematów jak trudy samotnego macierzyństwa.Edyta spotka na swojej drodze dawną przyjaciółkę ,która poprosi ją o pomoc.Będzie się to wiązało z pewnym małym mężczyzną i okaże się bardzo skomplikowane.
Pojawi się też wątek miłosny.Nie jest to jednak przesłodzona pozytywnym zakończeniem książka.Tajemnica ,którą w ostatnich rozdziałach wyjawi Wojtek,bardzo mnie poruszyła.Czegoś takiego sie nie spodziewałam.

Książka jest ciepła i wzruszająca.Autorka wywołuje u czytelnika wiele emocji.U mnie była radość,smutek, a nawet złość.Bohaterowie są autentyczni i kazdy z nas może się z kimś utożsamić lub spotkać ich na swojej drodze.Bardzo ich polubiłam,kibicowałam w codziennych zmaganiach . Książka skłania do refleksji i zastanowienia się nad sensem życia.Problemy z jakimi borykają się bohaterowie mogą dotyczyć każdego z nas.

Podsumowując ,książkę "Sedno życia"K.Kieleckiej polecam czytelnikom lubiącym niebanalne powieści obyczajowe,które skłaniają do refleksji i przemyśleń.
By zachęcić do lektury przytoczę kilka cytatów :
" Nie wystarczy być draniem,żeby być człowiekiem."
"Życie jest jak górski szlak, na którym ciągle nas coś zaskakuje. Bywa zagmatwany i zmienny, raz prosty, raz pełen pułapek. A kiedy już zdarzy nam się na nim zabłądzić, trzeba wrócić niemal na sam początek, żeby mieć pewność, gdzie chcemy dotrzeć i dokąd nas zaprowadzi."
O dalszych losach bohaterów przeczytamy w drugiej części pt."Piętno dzieciństwa"