List recenzja

„Ta historia zostanie z Tobą na długo. Emocje skradną Ci serce, jak i bohaterka, którą najlepiej zrozumie jedynie druga kobieta”

Cóż, ta historia na pewno nie zostanie ze mną na dłużej, emocje nie skradły mojego serca, bo ich po prostu nie było, i chociaż jestem kobietą to bohaterki ani nie udało mi się polubić, ani tym bardziej zrozumieć.

Małgorzata – żona i matka. Wyszła za mąż za przyjaciela, którego znała od czasów żłobka. Ich rodziny spędzają ze sobą każdą wolną chwilę, a przyszłość Małgorzaty i Rafała została już zaplanowana. Wszyscy wiedzą, że kiedyś się pobiorą i będą tworzyć szczęśliwą rodzinę. Tuż przed ślubem Małgorzata poznaje Ksawerego, zakochuje się i jest gotowa zerwać zaręczyny i dać się ponieść uczuciom. Ksawery jednak w kulminacyjnym momencie tajemniczo znika, pozostawiając Małgorzatę rozbitą na milion kawałków. Ta znajomość jednak miała swoje konsekwencje. Za namową matki Małgorzata wychodzi za Rafała, skrywając ciążącą jej tajemnicę.

Rafał to straszna kreatura. Kontroluje wszystko i wszystkich, Małgorzata nie ma w tym związku nic do powiedzenia, dzieciaki są zastraszane, a temu wszystkiemu kibicują obie rodziny, nie widząc żadnych wad w perfekcyjnym Rafale, za to na każdym kroku krytykując Małgorzatę.

No właśnie, jestem kobietą, większość osób, które tę książkę przeczytają, to będą kobiety. I teraz powiedzcie mi, czy któraś z Was by się na to zgodziła? Na to, że własna matka nigdy nie stanie po Waszej stronie, na to, że mąż nie ma dla Was za grosz szacunku, na ciągłe zdrady, pretensje, na krzywdzenie dzieci? A przecież Małgorzata nie jest głupiutką nastolatką, ma swój rozum, jest inteligentna, pisze książki, zarabiając w ten sposób swoje własne pieniądze. A jednak przymyka oczy na wszystko, bo przecież są dzieci, nie widząc, że one też cierpią. Przepraszam bardzo, ale tego, jako kobieta i matka, nie jestem w stanie zrozumieć.

Książka napisana bardzo schematycznie, każdy kolejny krok był bardzo łatwy do przewidzenia, nie znalazłam w tej książce niczego nowego, zaskakującego. To wszystko już było. Dla mnie była to lektura bardzo naiwna, czasami wręcz infantylna. Być może to kwestia wieku. Mając lat …dziesiąt, spore doświadczenie życiowe, tego typu książeczki po prostu denerwują. 

To początek cyklu „Pamiętaj o mnie”. Ja nie jestem zainteresowana kontynuacją. Przykro mi.

Za egzemplarz recenzencki bardzo dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.