W oblężeniu recenzja

Książka przerażająca i pouczająca.
Właśnie mieli wyjechać na wakacje do domku za miastem na wakacje. Mama, tato i dwoje dzieci, spakowane bagaże już czekały w przedpokoju, tato przygotowywał samochód do drogi, mama szykowała kanapki, gdy na środek pokoju niszcząc oczywiście dach spadła bomba. Wyobrażacie to sobie? Jakby tak u Was w domu?
I zaczęło się. Bombardowania, naloty, ostrzały, oblężenie miasta, czołgi, wyrzutnie rakiet, moździerze. Nie było jedzenia, leków, wody i przede wszystkim poczucia bezpieczeństwa. Za to dużo poległych, strach, chłód, głód i wykrwawiające się miasto.
Wprawdzie mówiło się wcześniej coś o wojnie, ale nikt w nią nie wierzył, a potem wszyscy myśleli, że nie potrwa to długo.
Mieszkańcy przenieśli się do piwnic własnych domów, by chronić siebie i bliskich, 89% (sic!) mieszkańców Sarajewa! Na 4 długie lata !!!

To był 1992 rok. Co ja wtedy robiłam? Ano, żyło mi się znakomicie. Bezpiecznie i dostatnio, jak im wcześniej. Pełny stół, zadowolona rodzina, praca, wakacje, podróże, przyjemności. Spokój. O oblężonym i odciętym od świata Sarajewie donoszono w mediach, ale dopiero po przeczytaniu tej książki poczułam grozę i dotarł do mnie ogrom nieszczęścia i wojny, która rozgrywała się u schyłku XX wieku w cywilizowanej Europie. Było to najdłuższe i najbardziej krwawe oblężenie w historii Europy po II wojnie. Całkiem niedawno, całkiem niedaleko, mogło dotknąć na przykład nas. Mogło trwać przez 4 lata i nikt nie kiwnąłby nawet palcem, żeby pomóc.

Autorka dostała się do oblężonego miasta i opisała dzieje kilkunastu rodzin zamieszkałych przy jednej z sarajewskich ulic. Odwiedzała ich dom po domu, mieszkanie po mieszkaniu, a właściwie piwnica po piwnicy. Rozmawiała z mieszkańcami, słuchała opowieści i sprawdzała, jak można nauczyć się żyć w takich okolicznościach.

Reportaż świetny, oddziałujący na wyobraźnie i budzący trwogę. SARAJEWSKIE RÓŻE - to termin, który poznałam dzięki lekturze (namawiam, żeby sprawdzić co to takiego). Oby więcej takie róże w Sarajewie nie wyrastały. Oby nikt, nigdy i nigdzie…