Księżycowe miasto. Dom ziemi i krwi. Część 2 recenzja

"Księżycowe miasto" opowiada o losach Bryce, która jest w połowie człowiekiem, a w połowie fae. Wiedzie ona życie imprezowiczki, a w międzyczasie pracuje w galerii antyków u potężnej czarodziejki (a w zasadzie wiedźmy, ale to długa historia). Wszystko jednak lega w gruzach, kiedy po jednym ze zwykłych dni traci wszytko...
Ktoś morduje kolejnych mieszkańców Lunathonu, nawet po zamknięciu podejrzanego w więzieniu. Bryce musi znaleźć zabójce oraz jego potężnego demona zanim zginie więcej niewinnych osób. Może ona liczyć na pomoc upadłego anioła oraz swojego przyrodniego brata.

_____________________________________________________________________________________________________

_____________________________________________________________________________________________________

Na wstępie pragnę zaznaczyć, że odetchnęłam z wielką ulgą, kiedy zaczęłam lekturę drugiej części "Księżycowego miasta"
Dialogi się poprawiły, Bryce przestała gwiazdorzyć.
Na tym etapie historii jesteśmy już dość dobrze zaznajomieni ze światem przedstawionym. Nie gubiłam się tak jak na początku.
Muszę przyznać, że od około połowy książki nie mogłam się oderwać od czytania. Wtedy to zaczęła się prawdziwa akcja. Straciłam pół nocy na dokończenie "Księżycowego miasta" co skutkowało, że o drugiej w nocy zaczęłam zalewać się łzami nad losem jednej z postaci. Mało która książka potrafi mi to zrobić, a ta zrobiła to jeszcze drugi raz już na epilogu.
Nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak przywiązałam się do bohaterów podczas kolejnych etapów czytania i gdyby nie pierwsza część to "Księżycowe Miasto" trafiłoby do moich polecajek.
Nie mogę pojąć jak Sarah J Maas mogła napisać tak średni początek i tak niesamowity koniec w jednej książce.
Część druga dostaje ode mnie 9/10 gwiazdek, a jako jedna książka (razem z częścią pierwszą) 7,5/10 gwiazdek.