Tron Półksiężyca recenzja

„Świat z „Baśni z tysiąca i jednej nocy” ożywa na kartach opowieści o łowcy demonów.” Czy aby jednak na pewno?

Spodziewałam się przewrotnej historii pełnej magii i czarodziejskiej atmosfery. Niestety, ale „Tron półksiężyca” nie wnosi kompletnie nic do świata literatury, a sam autor chyba nie do końca wiedział, co chce przekazać czytelnikowi.

Adulli Machsludz to łowca ghuli. Wraz ze swoim asystentem – Rasidzie przemierzają miasta i wioski, by uwolnić ludzi od męczących ich stworów. Kiedy w czasie jednej z wypraw natrafiają na niewiarygodnie silne stado, nie mają wątpliwości, że za stworzeniem tak potężnej grupy stoi ktoś o nadprzyrodzonych siłach. Morderstwa nie ustają, panuje panika. Umierają niewinni, w tym bliska rodzina znajomego Adulli. Ten nie wahając się ani przez chwilę, postanawia pomścić śmierć i rozwiązać zagadkę buntów oraz brutalnych zbrodni.

Miało być oryginalnie, a wyszło poniżej przeciętnej. Saladin Ahmed odwalił kawał porządnej fuszerki – inaczej nie można tego określić. Nie szczycąc się nawet tym, by przedstawić świat, w jakim dzieje się cała akcja czytelnikowi, prowadzi każdego przez niewiedzę i czarną dziurę, by na koniec stwierdzić – cieszcie się, że trafiliście na mojąksiążkę. Naprawdę, cieszyć się nie ma z czego, tylko ubolewać nad tym, że potencjał, jaki drzemał w pomyśle, umarł śmiercią naturalną, bądź nawet z rąk samego autora. Przykre.

Ocena: 2,5/6
Resztę recenzji można przeczytać TUTAJ: http://dlalejdis.pl/artykuly/basnie_o_lowcy_demonow