Wszystko dla Ciebie recenzja

Kiedy widzę nazwisko Katarzyna Ryrych, mam gwarancję niezapomnianej lektury. Kiedy do tego widzę taką okładkę, nic nie jest mnie w stanie powstrzymać przed rzuceniem się na książkę i pochłonięciem jej w okamgnieniu. I tu pojawia się problem, bo już przeczytałam, a chciałabym jeszcze, a nie wiem, jak długo przyjdzie mi czekać na kontynuację. Muszę się nauczyć cierpliwości! Wiedząc, że książka stanowi pierwszą część cyklu, nie powinnam się do niej zabierać, dopóki cykl nie zostanie wydany w całości. Ale ja i cierpliwość raczej się nie lubimy…

Lubicie sagi rodzinne? Wiem, że tak 😀 A lubicie sagi, które są inne niż wszystkie? Takie, w których realizm magiczny przeplata się z realnym, często niełatwym życiem? Gdzie postaci są tak barwne i charakterystyczne, że pozostaną w waszej pamięci jeszcze długo po zakończeniu lektury? Gdzie piękna polszczyzna przeplata się z nieraz bardzo czarnym humorem, gdzie kartki same się przewracają i nie wiadomo kiedy, kończymy naszą przygodę i chcemy zacząć czytać jeszcze raz? Jeśli chcecie przeżyć taką przygodę, koniecznie sięgnijcie po „Wszystko dla ciebie”, pierwszą część cyklu „Czarna walizka”.

Rzecz dzieje się w latach 1900 – 1916. We Lwowie, do sierocińca prowadzonego przez siostry zakonne podrzucony zostaje noworodek. Nie jest to pierwszy podrzutek, ale od innych różni się przecudną urodą i tym, że miał już nadane imię. Izaak. Siostra Agłaja przejmuje opiekę nad maleństwem i w tym momencie jej życie ulega ogromnej zmianie, niestety nie na długo. Wkrótce przyjdzie się jej pożegnać z tym światem, a opiekę nad Izzakiem, teraz już Mikołajem, przejmie bogaty kupiec, który przyjmie go pod swój dach wraz z Chają, mamką, która straciła swoje dziecko.

Ogromna wyobraźnia autorki, lekkość pióra i jej poczucie humoru sprawia, że książka staje się „nieodkładalna”. Przenosimy się do Odessy, gdzie wraz z bohaterami doświadczamy jej specyficznego klimatu, uczestniczymy w ich życiu, tak barwnie oddanym przez Katarzynę Ryrych. Niejednokrotnie wybuchałam śmiechem podczas lektury i mogę przysiąc, że czułam zapach fiołków 😊Do tego dochodzi tak autentycznie oddane tło historyczne, że mamy uczucie cofnięcia się w czasie i odkładając książkę, dziwimy się, że nie jesteśmy już w Odessie.

Katarzyna Ryrych zabrała mnie we wspaniałą podróż, z której nie chciałam wracać. Podarowała mi chwile prawdziwego wytchnienia i wywołała uśmiech na twarzy. Bohaterowie stali mi się niezwykle bliscy i już za nimi tęsknię. Szanowna autorko, apeluję o przyspieszenie pracy nad częścią drugą i kolejnymi. Nie wolno dręczyć swoich czytelników 😀