Bestia z Buchenwaldu recenzja

Lubię tematykę książek Maxa Czornyja. Przeczytałam chyba wszystkie. Ciekawy jest cykl o komisarzu Eryku Deryle, ale najbardziej podobały mi się książki o seryjnych mordercach, oparte na faktach autentycznych: "Rzeźnik" czy "Zimny chirurg".
"Bestia z Buchenwaldu" zawiera również wydarzenia, które miały miejsce w rzeczywistości. Główną bohaterką jest Else Koch, nazywana bestią, suką wiedźmą i sadystką. Każdy kto zapozna się z jej postępowaniem nie będzie miał wątpliwości, że na te określenia w pełni zasłużyła. Akcja książki dzieje się głównie w obozie koncentracyjnym w Buchenwaldzie. Else jest żoną komendanta tego obozu. Narratorką jest sama Else Koch, poznajemy więc opisane wydarzenia z jej perspektywy, co nieznacznie ociepla jej wizerunek. Jest to ciekawe, gdyż na ogół wydarzenia o II wojnie światowej i obozach koncentracjnych opisywane są przez byłych więźniów tych obozów. Poznajemy motywy działania tej kobiety, która czerpała przyjemność z dręczenia i zabijania ludzi. Znalazła się w miejscu, które sprzyjały jej poczynaniom. Mogła bezkarnie wymyślać przerażające tortury i sposoby uśmiercania, gdyż miała na to przyzwolenie komendanta i czasów, kiedy to miało miejsce. Ludzie byli traktowani o wiele gorzej od zwierząt. Z opisanymi historiami trudno zapoznać się jednorazowo. Ta ksiązka wzbudza ogromne emocje. Trudno uwierzyć do czego może być zdolna jedna kobieta, "Liczne dokumentacje fotograficzne obrazują wyroby z ludzkiej skóry odnalezione w willi Kochów." "Wściekła zaczynam okładać jego plecy pejczem. Uderzam pięć lub sześć razy tak, że tracę dech. Po żebrach mężczyzny ściekają strużki krwi, a leżąca pod nim kobieta już nie kryje łez." To psychopatka pozbawiona wszelkich człowieczych uczuć. Nie kochała ani męża, ani swoich dzieci, wykorzystywała ich do swoich perwersyjnych celów. W jej dzieciństwie i młodości nie wydarzyło się nic szczególnego, co by zapowiadało jej poźniejsze poczynania. Szkoda, że nie została stracona od razu tak jak jej mąż i mogła jeszcze długo żyć w zdecydowanie lepszych warunkach niż jej ofiary.
Okładka nawiązuje do tematyki obozowej. Nie podoba mi się napisanie nazwy obozu z myślnikiem.