Ryzykowny pocałunek recenzja

[…] Każdemu z nas zdarza się wymyślać sobie powodu do zmartwień. Tworzymy w głowach najczarniejsze scenariusze, nie mając do tego żadnych racjonalnych podstaw. Nie jesteśmy świadomi, że to wyłącznie niepodparty niczym wymysł naszej wyobraźni i nie zdajemy sobie sprawy, jak wiele tracimy przez to energii[…]

Q: A wy też tak macie, że czasem tworzycie sobie w głowie najczarniejsze scenariusze pomimo, że w Waszym życiu nic złego się nie dzieje? Jak się wtedy czujecie?

Bo ja należę do osób, że jak mam potworny stres, to zaraz w głowie układam milion scenariuszy, zazwyczaj są to te, które należą do negatywnych, a potem okazują się bezpodstawne. Czasem trzeba zaufać intuicji i nie wyciągać pochopnych wniosków.

Tak jak w historii o jednym głupim zakładzie w pubie i jednym ryzykownym pocałunku, który pociąga szereg niepohamowanych wybuchów śmiechu i poddaniu się tej całej historii. To opowieść o Avie i Carterze. O ich przekomarzankach i podchodach. A zakończenie sprawia, że mam ochotę lekko zabić autorkę









Przefrunęłam przez tą książkę z ogromną przyjemnością. Bo autorka stworzyła moim zdaniem idealnych bohaterow, takich zwyczajnych. Ze swoimi problemami, kłopotami, czasem pakowaniem się w tarapaty. Po prostu z przyziemnymi sprawami. Tylko dlaczego nikt mi nie powiedział, że ten zwyczajny bohater będzie wyglądał jak bóg seksu co?







Normalnie momentami żałowałam, że nie jestem na miejscu Avy, bo bym bez zastanowienia się zgodziła na wszystko co mówi Carter 







 mam nadzieję, że by też pomyślał o nas za dwoje i wyhamował moje pożądanie. Aczkolwiek przy takim facecie ciężko, by było się hamować 





 Podobało mi się to, że autorka stworzyła świetny klimat, otoczkę i ogólnie poprawiła mi humor. Przez tą historię pędzisz jak strzała i chłoniesz każde słowa niczym gąbka. A zakończenie no cóż…. Nie tego się spodziewałam, ale to nie oznacza, ze nie chce przeczytać kontynuacji, bo bardzo tego chcę.

Oderwanie się od rzeczywistości to właśnie ma w sobie ta powieść. Lekka, przyjemna i na jeden wieczór. Ale ma coś więcej moim zdaniem. Ma przesłanie które mówi: że czasem nie warto analizować, rozmyślać, tworzyć czarne scenariusz tylko poddać się temu co się dzieje i żyć. Bo czasem sytuacja może być zupełnie inna niż ny sobie wyobrażamy. Polecam