Ryzykowny pocałunek recenzja

Historia opowiada losy młodej malarki Avy, która po ostatnim nieudanym związku ma dość facetów. Nie dość, że jej były ją zdradził, to postanowił okraść Avę z najważniejszej rzeczy, którą miała – mianowicie z obrazów.

Aby odreagować stres związany z całą tą sytuacją, udaje się z przyjaciółkami do baru. Warto wspomnieć, że te dziewczyny do spokojnych nie należą i rzucają naszej Avie wyzwanie – ma pocałować faceta przy barze. Ava wie, że jak się nie zgodzi, dziewczyny tak łatwo jej nie odpuszczą, dlatego aby mieć to za sobą, wykonuje zadanie. Na jej szczęście mężczyzna przy barze okazał się być nieziemsko przystojny.

Następnego dnia dziewczyna skacowana i spóźniona, udaje się na spotkanie z prawnikiem, który ma pomóc odzyskać jej obrazy od byłego faceta. Jakie ogromne jest jej zdziwienie, kiedy po drugiej stronie biurka siedzi nie kto inny jak mężczyzna z baru… Czy po tym wszystkim będą potrafili spojrzeć na siebie czysto zawodowo?

Kochani, tak jak film ogląda się dla fabuły, tak ja tę książkę czytałam dla Cartera… Ale po kolei.

Julia Popiel ma naprawdę lekki styl i język, dzięki czemu jej książkę przeczytałam z największą przyjemnością. Ta książka posiada wszystko to, czego szukam w dobrym romansie. Wyraziści bohaterowie, mnóstwo tajemnic, zabawne potyczki słowne, chemia między bohaterami - wszystko tu zagrało. Z jednej strony mamy Avę, która została skrzywdzona przez swojego byłego. Ogromnie jej współczułam, zwłaszcza jak widziałam ile dobrego robi ta dziewczyna. Nic dziwnego, że przez swój poprzedni związek straciła zaufanie do mężczyzn. Z drugiej strony mamy Cartera – owszem mogłabym powiedzieć jakie z niego ciacho i w ogóle, ale ważniejsze jest to, jakie ten facet ma ogromne serce! Niejednokrotnie czułam gule w gardle, kiedy widziałam ile rzeczy robi bezinteresownie. Jakim jest opiekuńczym i czułym facetem. Nie naciskał na Avę, a przeciwnie – czekał, aż sama zacznie mu ufać. Tak, zdecydowanie zyskałam chyba kolejnego książkowego męża!
Podsumowując - naprawdę dobrze się bawiłam czytając tę książkę. Ilość zawartego w niej humoru i zabawnych dialogów sprawiały, że niejednokrotnie śmiałam się w głos podczas czytania. A zakończenie? No moi mili Państwo, w taki sposób na pewno nie kończymy książek! Z niecierpliwością czekam na drugi tom! 💛