Run Away recenzja

 Buntownicza nastolatka – Etinet Winston – wychowywana jest przez matkę alkoholiczkę. Ojciec opuścił je kilka lat wcześniej. Matka załamała się i wszelkie smutki topi w alkoholu. Jest zajęta sama sobą i w ogóle nie interesuje się córką, można odnieść wrażenie, że czasami zapomina o jej obecności. Etinet ma za sobą trudne przeżycia, bratała się z alkoholem i narkotykami, pracowała w klubie nocnym, nie wracała na noc do domu. Miała nieciekawe towarzystwo. Jej reputacja mocno na tym ucierpiała. A dzisiaj dziewczyna chciałaby o wszystkim zapomnieć i rozpocząć nowe życie z czystą kartą przyszłości. 
 Na jej drodze niespodziewanie pojawia się tajemniczy i niesamowicie przystojny Kanadyjczyk, Austin. Jego osoba jest wielką nieodgadnioną zagadką. Kiedy Etinet wpada w kłopoty to on zawsze – dziwnym trafem - jest na wyciągnięcie ręki i ratuje ją z opresji. Nie wiadomo dlaczego, ktoś czyha na życie nastolatki. Jest ciągle śledzona, jak duchy kroczą za nią niebezpieczni przestępcy, wielokrotnie ociera się o śmierć. Ale to Austinowi może dziękować za to, że jeszcze żyje. Zaczyna się dogłębnie zastanawiać, jak to jest, że gdy pojawiają się kłopoty, chłopak zjawia się nie wiadomo skąd i zawsze ją ratuje. Słowem ma swojego Anioła Stróża. Ale pytania się mnożą. Kim on tak naprawdę jest? Dlaczego jej pomaga? Skąd się biorą jego nagłe zmiany nastrojów? Co on przed nią ukrywa? 
 Run Away Weroniki Dobrzynieckiej to mroczna i tajemnicza historia. Nic nie jest w tej powieści jasne i oczywiste. Wszystko jest skrzętnie ukrywane, a zatem staje się intrygujące i niedopowiedziane. Smaczku powieści dodaje chłodna i mroczna atmosfera grozy, tajemnicze i zaskakujące okoliczności wydarzeń, pojawiający się znikąd przyjaciele Austina, wieczna ucieczka przed kimś, nie wiadomo kim. Odnosi się wrażenie, że każda scena jest dokładnie zaplanowana, nic nie dzieje się z przypadku. Ale czy tak jest rzeczywiście? Autorka z precyzją zaplanowała każdy element powieści. Aż dziw bierze, jak umiejętnie schowany został prawdziwy zamysł autorki. Na światło dzienne wyciągnęła wątek związany z ciągłą ucieczką Etinet, a czy ktoś zastanowił się, dlaczego ona ucieka? Dlaczego ktoś chce ją zabić? Tu jest ukryta prawdziwa głębia lektury. Rozwiązanie tej zagadki to nie lada wyzwanie dla czytelnika, ale w końcu wzburza i szokuje. Mną wstrząsnęło. 
 Od pierwszych stron pędzimy jak po szerokiej amerykańskiej autostradzie, nie ma gdzie się zatrzymać, ale też i po co. Przed oczami przewijają się osoby, zdarzenia i sytuacje. Zapada zmrok, mgła delikatnie spowija wyludnione okolice, napięcie gęstnieje, robi się chłodno i nieprzyjemnie. Wkoło czuć zapach krwi. Czyjeś kroki się zbliżają, są coraz bliżej, bliżej … A my uciekamy. Nie wiemy dlaczego, ale uciekamy przed śmiercią, która depcze nam po piętach. To już nie wyścig z czasem, ale z śmiercią …
 Run Away to historia o trudnej i niechlubnej przeszłości, która niechciana wraca do bohaterów i zmienia ich przyszłość. To świetny obraz rodzącej się, mimo przeciwnościom losu, czystej i pięknej miłości nastolatków, miłości, która z uwagi na okoliczności nie może się spełnić. Ale jest żywa i na zawsze pozostaje w sercach. Ale z tej mrocznej historii można wysnuć wniosek, że każdy ma jednak swojego Anioła Stróża. Nie zawsze on jest widoczny i na wyciągnięcie ręki, ale zawsze się nami opiekuje, o czym my nawet nie wiemy, i nad czym się pewnie nie często zastanawiamy. Intrygujące zakończenie powieści wywołuje skrajne emocje i lawinę pytań. Każdy może napisać dalszy jej ciąg, według własnego uznania. 

 Polecam. Szybka jazda bez trzymanki, sportowym samochodem bez hamulców, po wyboistych i krętych drogach. Aż strach się bać, jak taka jazda może się zakończyć …