Ruiny Gorlanu recenzja

Właśnie skończyłem słuchać w audiobooku 1 tom Zwiadowców, czyli "Ruiny Gorlanu" i muszę powiedzieć.. Wow.

Zwiadowców czytałem już parę lat temu, była to jedna z pierwszych serii książek, po jakie sięgnąłem. Mimo to, praktycznie nic z nich nie zapamiętałem- jak byłem młodszy, często omijałem opisy itd, przez co wiele szczegółów mi umykało.

Zwiadowcy to seria powieści fantasy, osadzona w fikcyjnym, stylizowanym na średniowiecze świecie. Opowiada ona m. in. o młodym Willu, sierocie, który zostaje czeladnikiem zwiadowcy Halta. Korpus Zwiadowców owiany jest tajemnicą. Młody Will, który został zwerbowany przez tajemniczego Halta, na początku jest zaniepokojony. Od zawsze marzył, żeby zostać rycerzem- tak, jak jego ojciec. O zwiadowcach nie wiedział niczego- mógł się jedynie domyślać , czym mogą się zajmować.

Bardzo zaciekawił mnie podział na perspektywy- John Flanagan zdecydował się przedstawić również historię Horensa, czyli chłopca z sierocińca, który uprzykrzał Willowi życie. Uważam, że cały zabieg był potrzebny- pokazuje, że nie wolno oceniać drugiego człowieka po pozorach. Często nie zdajemy sobie sprawy, co tak na prawdę motywuje innych. Agresja często może być spowodowana czymś, czego nawet nie podejrzewamy. W tym przypadku, Horens przekierowywał całą złość i frustrację na Willa- co oczywiście nie było dobre, aczkolwiek potrzebne.

Autor przekazał w swojej książce znane przysłowie: "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie". Nigdy nie wiemy, kiedy odnajdziemy nić porozumienia z drugim człowiekiem. Zazwyczaj dzieje się to właśnie w najmniej oczekiwanym momencie.

Książka bardzo mi się spodobała. Dała mi wiele do myślenia- Pan Flanagan przedstawił w niej wątki przyjaźni, oddania, odwagi oraz cierpienia, które ostatecznie dodaje nam siły.
Z czystym sercem mogę polecić tą książkę każdemu; zarówno młodszemu, jak i starszemu czytelnikowi. Myślę, że wielu osobom przyda się przypomnienie, czym tak na prawdę jest przyjaźń. W naszych czasach, często zapominamy o tym, co w życiu jest najważniejsze.. Ta pozycja z pewnością nam o tym przypomni.