Przypadek Charlesa Dextera Warda recenzja

Wydawnictwo Black Monk stworzyło piękną, a zarazem złowrogą serię gier paragrafowych w mrocznym klimacie opowiadań Lovecrafta. Inspiracji mistrzem grozy zarówno w książkach jak i grach jest bardzo dużo. Tutaj jednak dostajemy gry książkowe, w których możemy przeżyć przygody z konkretnych opowiadań Lovecrafta, trzymając się fabuły lub znajdując zupełnie inne zakończenia – czasem lepsze, a czasem jeszcze mroczniejsze...
Trzynasty już tom serii „Choose Cthulhu” bierze na warsztat jedno z najlepszych i najdłuższych opowiadań pisarza – „Przypadek Charlesa Dextera Warda”. Wcielamy się w postać lekarza z Providence. Nasz najlepszy przyjaciel prosi nas o pomoc, gdyż jego syna dopadła bardzo dziwna choroba. Jego ciało szybko się postarza, a on sam ulega chorej fascynacji powiązanej z jego tajemniczym przodkiem.
Naszym zadaniem jest rozwiązanie tej zagadki, udajemy się więc w różne miejsca, przeglądamy różne dokumenty, rozmawiamy z różnymi, często niepokojącymi ludźmi. Nie wiem, czy za dużo zdradzę, mówiąc, że być może nawet cofniemy się w czasie.
Tak jak w poprzednich częściach zabawa polega wybraniu według nas słusznego zachowania bohatera, które kieruje nas do konkretnego paragrafu. Po drodze mamy trochę urozmaiceń. Warto robić sobie notatki z prowadzonego śledztwa, które pomogą nam w dokonaniu dobrych wyborów. Ciekawym dodatkiem w tej części jest możliwość powrotu do niektórych miejsc i załączona mapka. Na samym początku udzielona jest instrukcja i choć brzmi trochę skomplikowanie, w czasie gry wszystko okazuje się proste. Jeśli tylko przestrzegamy zasad, stworzymy spójną historię. Oczywiście najprawdopodobniej mroczną z czarnym zakończeniem, ale też możliwe, że uda nam się wyjść ze wszystkiego cało.
Świetnie rozbudowa historia, klimat utrzymujący w stałym napięciu, piękne, a zarazem niepokojące opisy, przyprawione leciutko czarnym humorem, czyli to, co mieliśmy w poprzednich tomach. Ścieżek, którymi można podążyć, jest dużo, więc gra tak szybko się nie znudzi. Jak zawsze śmierć, lub postradanie zmysłów czyha na nas na każdym kroku. Stali czytelnicy psychiatryk poznają już po numerze paragrafu.
Zagadek nie ma dużo, ale są wymagające czujności i fajnie urozmaicają rozgrywkę. Jak zawsze zachwycam się też wydaniem. Papier, zapach, niepokojące ilustracje, wszystko to tworzy klimat starej zakazanej księgi. Na końcu spis postaci z portretami i wspomniana już wcześniej mapka, na której można robić sobie przydatne notatki. Moim zdaniem dodanie właśnie mapy i możliwości swobodniejszego poruszania się po mieście było świetnym zabiegiem, gdyż opisy Providence stanowią jeden z głównych atutów niniejszego opowiadania Lovecrafta.
Książka świetnie oddaje klimat opowiadania Lovecrafta i trzyma poziom poprzednich części z serii. Z czystym sumieniem mogę polecić każdemu fanowi grozy.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.