Problem cierpienia recenzja

C.S. Lewis jest już pisarzem kultowym. Status ten zyskał dzięki swoim „Opowieściom z Narni”, które od wielu lat bawią kolejne pokolenia dzieci, młodzieży i dorosłych. Ze wstydem przyznaję, że lekturę tego dzieła mam jeszcze przed sobą, a świat Narni znam głównie z ekranizacji. Fascynującą twórczość pisarza znam z powieści „Dopóki mamy twarze”, która w 2010 r. wdarła się szturmem pod polskie strzechy. Wiedziałam również, że C.S. Lewis zajmował się historią i teologią, a na swoim koncie ma także utwory o tematyce religijno-filozoficznej. Od dawna chciałam przeczytać którąkolwiek z tych publikacji i przekonać się co ma do powiedzenia angielski pisarz na temat fundamentalnych wartości w życiu człowieka.
Utwór „Problem cierpienia”, jak wskazuje sam tytuł, porusza kwestię cierpienia jako takiego. Problem bólu i straty nie jest nikomu obcy. Już od najmłodszych lat musimy borykać się z przeciwnościami, których skutkiem jest smutek i cierpienie. Przyczyny mogą być różne. Zarówno te fizyczne, cielesne, jak i typowo duchowe, psychiczne. W chwilach zwątpienia często pojawiają się pytania jak dobry Bóg może pozwolić na taki ogrom nieszczęścia codziennie rozgrywającego się na całym świecie. C.S. Lewis stara się znaleźć odpowiedź na to jedno z najstarszych pytań ludzkości. Pisarz przedstawia swoje przemyślenia na temat Nieba i Piekła, Dobra i Zła, porusza kwestie cierpienia zwierząt, omawia rożne fragmenty Biblii.
Lubię książki o tematyce religijnej i czytałam ich już dość sporo, ale ta sprawiła mi niespodziewaną trudność. Wyjątkowo interesowało mnie zdanie człowieka, który w wieku dorosłym nawrócił się i świadomie odnalazł Boga w swoim życiu. Publikacja mimo niewątpliwej wartości intelektualnej napisana jest nieprzystępnym językiem. Akademicki, suchy styl pisarza skutecznie zniechęcał mnie do szybkiego przeczytania całości. Dlatego też zaledwie 200 stron tekstu męczyłam długo i czytałam trochę z przymusu. Miałam nadzieję, że może w kolejnym rozdziale lektura porwie mnie swoją treścią, ale niestety autor do końca utrzymał swój drętwy styl.
Niewątpliwą zaletą publikacji jest fakt, że pisarz zwraca się bezpośrednio do czytelnika, więc można odnieść wrażenie, że autor faktycznie napisał książkę specjalnie dla mnie. Ponadto C.S. Lewis przedstawia tylko swój punkt widzenia, co często podkreśla. Nie uważa się za jedynego posiadacza prawdy i nie narzuca swoich poglądów czytelnikowi. Osobiście przyznaję, że wiele przemyśleń pisarza jest słusznych i w pełni zgadzam się z jego opinią.
Polecam tę publikację przede wszystkim cierpliwym czytelnikom, którzy nie zważając na trudny i nieprzystępny styl zechcą dowiedzieć się czegoś nowego i poszukać odpowiedzi na frapujące ich pytania.