Rozmowy z psychopatami. Masowi mordercy i szaleńcy recenzja

💭 " Najdziksze zwierzę nie jest tak krwiożercze, jak człowiek, kiedy działa pod wpływem niepohamowanych namiętności i rozporządza odpowiednią siłą."💭

Po raz kolejny nie mogłam się oprzeć książce tego autora, kiedy już przy ostatnim poście obiecywałam, że nigdy nie sięgnę po jego kolejne pozycje. Nie wnoszą one nic nowego, a każda kolejna książka jest prawie o tym samym. Niestety tym razem znowu dałam się namówić na kolejne "Rozmowy z psychopatami"🤦 Tylko tym razem z "Masowymi mordercami i szaleńcami" czy to nie brzmi groźnie, w zarazem fascynująco? Więc jak mogłam się nie skusić, no jak się pytam 😁
.
Skusiłam się na wielką apetyczną babeczkę z wisienką, a dostałam zakalec, na dodatek z przegniłym owocem w środku🤭 Nie wiem czego, tym razem się spodziewałam po tej książce, ale dostałam prawie to samo, co w każdej innej części z tej serii. W tym wypadku dodatkiem było tutaj sporo informacji o broni, z której korzystali zamachowcy. Dla mnie takiego laika znawcy broni, to było trochę za dużo, kompletnie nic nie rozumiałam z ich rodzai i szczerze mało mnie to jakoś obchodziło. Co najciekawsze autor jeszcze wytykał błędy zabójcom, że zamiast tej broni powinni użyć innej, albo że są totalnymi durniami organizując, taki lub inny zamach w sposób nieprzemyślany i nieudany.
.
Autor na początku dodaje, że pisząc tę książkę miał nadzieję, aby po jej przeczytaniu czytelnicy poczuli mdłości z powodu opisanych tutaj zdarzeń i okrucieństwa i wiecie co? Nic, żadnych mdłości nie poczułam, nic mi nawet nie podchodziło, jedynie czułam niesmak, że po raz enty dałam się skusić na kolejną część.
.
Uważam, że w większości książkach autor większą uwagę poświęca swojej osobie, zamiast bardziej skupić się na samych mordercach i ich zbrodniach. Liczyłam na bardziej szczegółowe opisy zbrodni dokonanych przez tych szaleńców, a dostałam minimalnie skróconą wersję zdarzeń, w których zginęło wiele ofiar. W jednym rozdziale poświęconym atakowi na sektę Davida w Teksasie, dostałam opis tego zdarzenia, zajmujący zaledwie pół strony. Tylko na tyle było stać autora w kwestii wyjaśnienia i opisania tej zbrodni. Oprócz tego dodał, że jeśli kogoś interesuje bardziej ta historia masowego mordu, to może sobie sam znaleźć więcej informacji na jej temat, serio?
.
Nadal się zastanawiam, skąd taki fenomen książek autor, jak i jego samej osoby. Może dlatego, że większej mierze interesuje nas świat tych szaleńczych morderców i motywy, którymi się kierują decydując się na pozbawienie życia drugiego człowieka. Tylko dlaczego Pan Berry-Dee ciągle piszę o tym samym, jego praca trochę przypomina mi czynności kopiuj-wklej, kopiuj-wklej i do druku😜 Tyle z mojej strony, trochę ponarzekałam wylałam swoje żale, a znając mnie pewnie i tak nadal będę czytała jego książki 🙈