Skazaniec. Liczba Życia recenzja

O moim zafiksowaniu na cykl Skazaniec wiedzą chyba już wszyscy. Mogę śmiało powiedzieć, że takiej literatury na polskim rynku wydawniczym nie było od dawien dawna i jestem przeszczęśliwa, że nareszcie jest. Coś zupełnie innego, coś nieoczywistego, coś co daje do myślenia ale zarazem coś, co czyta się jednym tchem, bez jakiś pseudofilozoficznych wywodów i wydumanych złotych myśli. Coś o życiu ale tym zza krat. Tak drobiazgowo przedstawione życie więźniów, że aż chce się spytać: Drogi Autorze skąd ta wiedza? Jestem pełna podziwu nad pracowitością Krzysztofa,ileż on czasu musiał spędzić nad zbieraniem materiałów to tylko on pewnie wie, a my możemy delektować się efektem :)
W tym tomie poznajemy świat grypserów, świat brutalny, honorowy, hierarchiczny. Świat, o którym zwykły śmiertelnik nie nie ma bladego pojęcia, i dobrze. Ktoś by pomyślał, że w więzieniu, pod czujnym okiem strażników, rzeczy opisane w Skazańcu nie mają prawa się wydarzyć. Że to tylko fikcja na użytek tej książki. Cóż, spytałam o to Autora. I wiecie co? Historie te wydarzyły się naprawdę. I to jest przerażające.
O Matko, jeszcze chyba nigdy nie napisałam tyle o żadnej książce. Wniosek? GENIALNA! Nie tylko ta część, cały cykl. Czytajcie!