Dziewięć i pół tygodnia. Historia pewnego romansu recenzja

Pewnie dla większości książka okaże się być pomyłką.
Jak to romans bez namiętności?
Jak można zdawać relację jakby opisywało się przygody przeżyte podczas podróży?
Dlaczego nikt nie wspomina o miłości?
Tyle pytań...
Nie wiem nawet od czego zacząć. Chaos? Na pewno. Brak emocji? Też. Uprzedmiotowienie? Tak. Czułość? Nie bardzo.
Nie wiem czy książka jest pisana w formie pamiętnika. Trudno ocenić. Szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę, iż pamiętniki zgoła naładowane są emocjami. Tutaj tego zabrakło. Ta książka właśnie taka miała być. To miał być suchy opis faktów bez miejsca na uczucia. Książka jest pisana w formie opowieści, ukazującej przelotny romans dwojga dorosłych ludzi różniących się od siebie diametralnie Powiedziałabym, że raczej jest to zbiór wspomnień. Nie ma emocji, czytelnik nie jest uczestnikiem akcji. To bierny obserwator. Jeśli zapytać o erotyczną stronę, powiem tak, nic nowego. Nie wiem, co trzeba by napisać w książce erotycznej poświęconej bdsm, żeby napisano coś wyjątkowego. Brak emocjonalności mi osobiście nie przeszkadzał, przynajmniej czytelnik nie ma do czynienia z rozedrganą dwudziestokilkuletnią dziewczyną, która nie jest w stanie wypowiedzieć słowa "seks". Przynajmniej nie jest ona tak irytującą istotą jak to, niektórym bohaterkom literackim się zdarza.
Książka miała mieć wydźwięk kontrowersyjny i tak też się stało. Pierwsze zdanie powieści "Kiedy po raz pierwszy wylądowaliśmy w łóżku, przytrzymywał mi dłonie nad głową" jest odzwierciedleniem duszy bohaterki. To bezpruderyjna, młoda kobieta, która po tych prawie dziesięciu tygodniach stała się kimś innym. Dojrzalszym.
Mimo złych opinii i słabej oceny mi się bardzo podobała, między innymi dzięki tym brakom emocjonalnym, które innym zwykle przeszkadzają. Język książki jest bardzo przyjemny, jeden jedyny minus to długość książki. Mogłaby być trochę dłuższa
A nawiasem mówiąc, polecam sprawdzić na własne oczy jaka ta książka jest, bo wiem, że każdy z nas odbierze ją inaczej :) a przeczyta się ją w jedno popołudnie (okej trzy godziny, ale cicho nie każdy szybko czyta)
Miłej lektury :)