Ostatnia z dziewcząt Moon recenzja

Trudno byłoby nadać tej książce jakiś „typ”. Jest to po części dramat, po części obyczajówka i po części romans ze słodko-gorzką historią miłosną. Barbara Davis napisała zniewalająco piękną opowieść o historii i przynależności do swojej rodziny. To jedna z tych książek, których fabuła bardzo szybko idzie do przodu, a każda postać i każdy dialog ma jakieś znaczenie. Chociaż jest to bardzo emocjonalna historia, która w wielu miejscach doprowadzi cię do płaczu. Sprawi również, że wybuchniesz głośnym śmiechem, a w innych miejscach sprawi, że poczujesz gęsią skórkę. W tej historii dzieje się tak wiele, że będziesz przewracać strony i zastanawiać się, kto co zrobił. To fikcja z tajemnicą i thrillerem, które razem tworzą historię wypełnioną prawdziwą „magią”. Od pierwszej strony do ostatniego słowa uwierzysz w magię.

Oto historia Elzibeth/Lizzie Moon, jej babci i matki. Lizzy musi podjąć trudne decyzje po śmierci swojej babci Althei. Althea zostawia całą farmę i swój dziennik wnuczce.

Lizzy chce zapomnieć, że należy do pokolenia kobiet, które były utalentowanymi uzdrowicielkami. Nie chce opuszczać swojego życia w Nowym Jorku, aby wrócić do domu z dzieciństwa na Moon Girl. Wraca, aby sprzedać farmę, ale jest zdruzgotana, gdy stwierdza, że ​​posiadłość podupadła. Co gorsza, miasto nęka ją w związku z niewyjaśnionymi morderstwami dwóch młodych dziewcząt, których ciała zostały wrzucone do stawu Moon Girl. Althea, babcia Lizzie, była oskarżona przez mieszkańców o śmierć tych nastoletnich dziewcząt. Celem Lizzie stało się udowodnienie, że jej babcia tego nie zrobiła. To, przez co przechodzi, aby udowodnić swoją rację i dowiedzieć się kto tak naprawdę dokonał się morderstwa, pozostawi cię na krawędzi. Będziesz wstrzymywać oddech i jednocześnie przepełni cię niepokój o nią. Lizzie ma misję i nie pozwoli, by cokolwiek ją powstrzymało.

Ta książka opowiada o wielu emocjach, miłości, smutku, stracie, życiu, morderstwie i tajemnicy. Dorzuć trochę śmiechu i masz idealną historię. Taka, która sprawia, że będziesz chcieć więcej. Nie chcesz, żeby książka się szybko skończyła. To szczera opowieść o wielu kobietach i magii, którą posiada każda z nich. Historia matki i córki, które próbują znaleźć dla siebie drogę. O babci, która ma moc popchnięcia ich nawet z zaświatów. W żadnym wypadku nie jest to zjawisko paranormalne. To po prostu historia, którą trzeba było teraz opowiedzieć. Taka, która sprawi, że uwierzysz w rzeczy, o których nigdy nie myślałeś, że są możliwe.

Absolutnie pokochałam tę książkę, w tym oszałamiającą okładkę! Bardzo spodobał mi się też wątek miłosny pomiędzy naszą główną bohaterką, a jej tajemniczym sąsiadem, który często wyciągał ją z kłopotów. Dało mi to uczucie od złamanego serca po kibicowanie Lizzy, gdy zmaga się ze swoimi decyzjami. Barbara Davis ma tak piękny talent do wczuwania się w emocje czytelników, wzbudzania podniecenia do przeczytania następnej strony. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto szuka porwania się w wir zdarzeń, która Cię zniewoli i będzie odbijać się echem w Twoim umyśle jeszcze długo po zamknięciu tylnej okładki. Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl