River recenzja

Ta książka wywołuje sporo różnych emocji. 
Już po pierwszej stronie prologu, kiedy wiesz co nastąpi za chwilę... Wyrywa Ci się przekleństwo i mrozi Cię, tak totalnie mrozi. 

W rozdziałach dotyczących Annie/Carrie, z każdej kartki wyziera niepokój. A później rodzi się nadzieja. 

Pierwsze normalne spotkanie Carrie i Rivera bawi, pomimo wulgarności mężczyzny. Szczerze mówiąc, sama ta wulgarność bawi :) 
On jest takim totalnym gburem, dupkiem.
Ona, teoretycznie grzeczna i spokojna, przy nim staje się zadziorna. 
A ja? Uwielbiam ich razem! Każdy moment! Rodzącą się między nimi przyjaźń, rodzące się uczucie. 
Chłopiec, który został tak bardzo skrzywdzony. Zbudował wokół siebie mur, za który nie chciał nikogo wpuszczać. Dziewczyna, która przeszła tak wiele, ale zaczynając nowe życie ma w sobie tyle nadziei i optymizmu! 

Wprawdzie w pewnym momencie książki zrobiło się odrobinę cukierkowo, ale mimo wszystko, podobała mi się, wywołała mój uśmiech, sprawiała, że śmiałam się na głos, a z drugiej strony powodowała ciarki na ciele.