River recenzja

Ośmioletni chłopiec, wychowywany przez matkę i ojczyma policjanta. Kto by pomyślał, że ten chłopiec będzie miał za sobą mroczną, pełną bólu, strachu i niewyobrażalnej przemocy przeszłość. Doznaje tego wszystkiego od swojego oprawcy - ojczyma. Postanawia zakończyć swoje cierpienie zabijając go, jednakże jego horror się nie kończy. Winę za to wszystko, bierze jego matka. Trafiając do więzienia, również zostaje tam zamordowana. Opiekę więc nad nim sprawuje babka, chcąc pokazać mu całkowicie inny świat, bez bólu, krzywd i cierpień. 

Annie tak nazywała się na samym początku. Córka narkomanki, oddana do beznadziejnej rodziny postanawia uciec mając 18 lat. By znaleźć schronienie i bezpieczeństwo zamieszkała jak i związała się ze starszym od siebie Neilem. Nie zdawała sobie sprawy, że chcąc wyjść z przepaści ponownie w nią wpadła. Mąż okazał się sadystą, znęcał się nad nią, bił ją jak i również gwałcił. Wiadomość o ciąży zmieniła wszystko. Znalazła w sobie siłę by uciec od mężczyzny, zmieniając tym samym tożsamość i uciekając do Teksasu. Tam zaczyna nowe życie jako Carrie. Niestety nie wie, że przeszłość da bardzo szybko o sobie znać. 

Jeśli ktoś liczy na romantyczną powieść o dwójce dorosłych ludzi, tutaj jej nie znajdzie. Znajdzie natomiast takie tematy jak znęcanie się fizyczne nad dzieckiem, przemoc domową i seksualną. Autorka łączy tak na prawdę dwie różne historie, ale do siebie podobne pod pewnymi względami. Są bezdusznie straszne, w obu występuje przemoc, ból, strach, ale też chęć do walki. Wspólny mianownik - stróż prawa, policjant. Mogło by się wydawać, że przy nich powinniśmy się czuć bezpiecznie, lecz nie tutaj. Pomocy nie szukają, bo przez zawód, który wykonują są praktycznie niedotykalni. Miałam do czynienia już z podobnymi pozycjami, ale żadna mną tak nie wstrząsnęła jak ta. Ciężko zakończyć tą pozycję tak na prawdę w dwóch zdaniach. Dawno nic mną tak nie wstrząsnęło, nie poruszyło jak ta książka. Piękna historia, cudownie opisane emocje, duża dawka humoru, miłości do postaci. Jestem zakochana, na pewno wrócę nie raz.