Sama radość recenzja

W ten bodaj najbardziej wyczekiwany dzień w roku, warto sięgnąć po wyjątkową książkę, a taką z pewnością jest „Sama radość” pióra Davida Sedarisa, z oferty Wydawnictwa Filtry, w przekładzie Macieja Stroińskiego.

Popularny amerykański komik, literat a przede wszystkim uważny obserwator rzeczywistości oferuje czytelnikom zbiór refleksji natury społecznej i indywidualnej utrzymanych niejako w trzech różnych przestrzeniach czasowych: przedpandemicznej, pandemicznej i postpandemicznej. To ciekawe zestawienie ludzkich postaw, pragnień i marzeń z tych trzech okresów pod piórem Sedarisa nabiera nowych znaczeń. Jego proza zdumiewa otwartością na drugiego człowieka, olbrzymim dystansem do siebie i swoich słabości a przede wszystkim niebywałą zdolnością łączenia pozornie błahych zdarzeń, które wiele mówią o Nas, społeczeństwie XXI wieku.

Docenić należy nie tylko lekkie pióro Sedarisa i jego swobodę mówienia o sprawach ważnych, ale również różnorodną tematykę, jaką porusza jego najnowsza książka. Amerykańskie spojrzenie na homoseksualizm, refleksje na temat roli i zadań współczesnego pisarza, czy wreszcie stosunek Amerykanów do przymusowej izolacji wywołanej pandemią pozwalają poznać nieco bliżej poglądy i przyzwyczajenia ludzi żyjących za oceanem, by móc skonfrontować je z tym, co znamy z polskiego podwórka. I, co trzeba przyznać, w tym zestawieniu Polacy wcale nie wypadają gorzej od swoich amerykańskich konkurentów.

Lektura tej książki to, jak trafnie wskazuje jej tytuł, „Sama radość”, bo w trakcie czytania delikatny uśmiech niemal nie schodzi Nam z twarzy, pod warunkiem, że i my jako czytelnicy czasem potrafimy dostrzegać w codzienności więcej niż mogłoby się na pozór wydawać.

Polecam tę znakomitą lekturę i cieszę się, że „Sama radość” trafiła w ręce polskiego czytelnika, a to wszystko za sprawą niezawodnego Wydawnictwa Filtry. Miejmy nadzieję, że doczekamy się jeszcze wielu przekładów prozy tego znakomitego obserwatora ludzkiego życia i obdarzonego poczuciem humoru literata.