Zaborcza bestia recenzja

„Obrócił ją gwałtownie przodem do siebie i spojrzał jej w twarz. Szeroko rozwarte zielone oczy patrzyły na niego w oszołomieniu, usta delikatnie rozwarte aż się prosiły o pocałunki. Czy ktoś już ją całował?”

Annabel jest surowo wychowywana przez matkę na cnotliwą, uległą i czystą kobietę. Jako panna na wydaniu musi dbać o swoją reputację, w przeciwnym wypadku nikt jej nie zechce. Posłuszna dotąd dziewczyna nigdy nie sprzeciwiła się matce do momentu gdy ta postanowiła wydać ją za pastora. Jedynym ratunkiem dla Annabel jest zawarcie układu z dyrektorem Royal Theatre. Dziewczyna nie zdaje sobie sprawy, że zadarła z samą „bestią”. Czy to szansa na ratunek?

Od dłuższego czasu miałam książki autorki na uwadze lecz nigdy dość czasu i odwagi by zagłębić się w lekturze. Do tej pory jestem zła na siebie, że tak długo czekałam. Zauroczył mnie klimat ukazany w książce i do tej pory o nim myślę. Już wiem, że to będzie jedna z moich ulubionych serii.

Bohaterowie są wspaniale wykreowani i bardzo oddają swoim zachowaniem klimat epoki. Jonathan jest mężczyzną, który rządzi w teatrze twardą ręką. Nie bez powodu pracownicy się go boją i nazywają bestią. Poznajemy go również z innej strony tej lepszej, która ujawniła się po poznaniu pięknej Panny Brooke. Z kolei Annabel okazała się silną, charakterną i zadziorną kobietą lecz potrzebowała pomocy aby rozkwitnąć i pokazać na co ją stać. Jej przemiana okazała się cudnym zjawiskiem, które z zapartym tchem śledziłam. Lady Brooke z kolei doprowadzała mnie do szewskiej pasji i nie mogłam jej zdzierżyć. Dobrze że znalazł się taki Jonathan, który sprzeciwił się jej i dogryzał na każdym kroku. Czekałam na te słowne potyczki.

Autorka zaserwowała nam w książce również małą tajemnicę, dzięki niej jeszcze bardziej pragnęłam poznać koniec historii i odkryć skrywane sekrety. Niejednokrotnie podczas lektury towarzyszył mi uśmiech i uczucie zadowolenia. Przeżywałam wszystkie emocje wraz z bohaterami i czułam się jakbym była uczestnikiem całej tej przygody. Nie chciałam się z nimi rozstawać i pragnę więcej. Przyjemny styl autorki sprawia iż przez książkę wręcz się płynie. Obawiam się iż wpadłam w sidła Bestii i już nie ma ratunku dla mnie. A ostrzegali mnie że ona porywa i połyka w całości. Koniecznie muszę poznać pozostałych bohaterów z cyklu „Niepokorni”.