Z ciszy recenzja

Jestem świeżo po przeczytaniu książki Martyny Senator i... nie wiem jak podejść do recenzji tej pozycji. Do tej pory historie autorki otulały mnie jak ciepły, mięciutki kocyk w chłodne dni. Dodawały nadziei i otuchy, a przede wszystkim wiarę w lepsze jutro. W tej pozycji mi tego wszystkiego niestety zabrakło.

Jak dla mnie w związku Zosi i Filipa było zbyt wiele bólu i cierpienia. Doceniam starania pisarki, która poruszyła dość trudne tematy tj. utrata bliskiej osoby, znęcanie się nad zwierzętami, czy gwałt. Osobiście dla mnie było to trudne do udźwignięcia. Sama jestem w okresie, w którym szukam pocieszenia, książkowego przytulenia, a dostałam w zamian duży emocjonalny worek, którego chyba nie jestem w stanie unieść.

Chcę wyraźnie podkreślić, że to tylko i wyłącznie moja subiektywna ocena. Nie chcę nikogo zniechęcać do tej książki, tym bardziej, że poprzednie tomy były przecudowne. Najzwyczajniej w świecie tym razem rozminęłam się gdzieś po drodze z historią, którą zaproponowała mi autorka. Ode mnie 7/10.