Jesienna miłość recenzja

Po książki autorstwa Nicholasa Sparksa sięgnęłam po obejrzeniu filmów na podstawie jego powieści. Jako jedna z pierwszych w moje ręce wpadła właśnie „Jesienna miłość”. Nie jest to wydawnicza nowość, została wydana w 1999r. Widać w niej wyraźnie styl Sparksa, melodramatyczna historia, idealny materiał filmowy.
Fabuła osadzona jest w 1958r. w amerykańskim miasteczku w Karolinie Północnej. Jest to historia bogatego siedemnastolatka i skromnej córki pastora, Landona i Jamie. Niespodziewanie chłopak zakochuje się w Jamie, o której rówieśnicy wyśmiewają się ze względu na jej pobożność, wielkie serce i niezrównaną chęć pomocy. Dziewczyna angażuje się we wszystkie akcje dobroczynne w okolicy. Ich miłość, z pozoru niemożliwa, musi przetrwać wielką próbę. Czy Landon zostanie przy Jamie mimo jej choroby?
Moim zdaniem książka ta to obowiązkowa lektura dla tych, którzy chcą zastanowić się nad swoim postanowieniem. Główna bohaterka emanuje dobrocią, zwykłą chęcią pomocy. Moim błędem było to, że najpierw obejrzałam film („Szkoła uczuć” w reżyserii Adama Shankmana) i doskonale wiedziałam co się wydarzy.
Mimo wszystko postać Jamie jest dla mnie jedną z ważniejszych postaci książkowych. Być może dlatego, że reprezentuje postawę bardzo niedzisiejszą, a jednocześnie ma w sobie wiele pozytywnej energii, którą wprost emanuje. Imponowało mi to, że pomagała nawet osobom, które ją obrażały i była wierna swoim ideologiom do końca.
Nicholas Sparks poruszył temat, który aktualny będzie przez długi okres czasu. Dzięki niemu zaczęłam zastanawiać się, co ja zrobiłabym w obliczu choroby i jak ma się do mojego życia dewiza Jamie, że „ dzień bez dobrego uczynku to dzień stracony” ? Mam nadzieję, że po przeczytaniu książki zadacie sobie i będziecie umieli odpowiedzieć na te pytania.

P.S. Przed lekturą proponuję zaopatrzyć się w paczkę chusteczek.