Eleonora i Park recenzja

Eleonora wraz ze czworgiem rodzeństwa i swoją mamą przeprowadza się do nowego miasta, aby zamieszkać z ojczymem. Dziewczyna jest jedyna w swoim rodzaju. Ma burzę rudych loków, lekką nadwagę oraz nosi męskie koszule i krawaty. Nie obchodzi ją co myślą o niej inni. Jej ojczym jest alkoholikiem i co noc musi słuchać kłótni rodziców i być świadkiem przemocy. Mimo że w domu cały czas brakuje pieniędzy nawet na szczoteczkę do zębów, to dziewczyna nigdy się nie skarży. Jednak Eleonora cały czas żyje w obawie przed ojczymem. Robi wszystko, aby nie wchodzić mu w drogę i nie zwracać na siebie uwagi. Ale nawet to nie może uratować ją od nienawiści i agresji ze strony ojczyma.

Park jest pół Azjatą. Uwielbia czytać komiksy, a w wolnych chwilach ćwiczy taekwondo. Uwielbia chodzić w czarnych ubraniach i szukać kaset w sklepach muzycznych. Chłopak zawsze trzyma się na uboczu. Nie lubi się wychylać, ani zwracać na siebie uwagę. Jednak wszystko się zmienia, gdy pewnego dnia w autobusie przysiada się do niego nowa dziewczyna – Eleonora. Dziewczyna z całą pewnością jest zupełnie inna, niż wszystkie poznane mu dotąd dziewczyny. Sam nawet nie wie kiedy się w niej zakochał. Teraz nie wyobraża sobie bez niej życia. Jednak Eleonora nie chce dopuścić go do swojego świata. Czego się obawia? Czy w końcu powie Parkowi prawdę o swojej rodzinie?

Eleonora nareszcie znalazła sens w życiu. Jest nim On. Dziewczyna zrobi wszystko, aby móc z nim spędzić każdą wolną chwilę. Jednak nie umie powstrzymać obawy, co zrobi jej ojczym gdy dowie się o Parku. Eleonora nie może pozwolić sobie nawet na najmniejszy błąd. W przeciwnym wypadku straci Parka i wszystkie dobre rzeczy, jakie wniósł do jej samotnego i smutnego życia. Jednak dziewczyna nie zamierza się tak łatwo poddać. Dwoje outsiderów których połączyła miłość. Jaki będzie tego koniec?

Nie pamiętam, kiedy ostatnio czytałam tak emocjonalną książkę. Podczas czytania miałam chwilami ochotę śmiać się i płakać jednocześnie. Historia przedstawiona w tej książce jest zarówno z punktu widzenia Parka jak i Eleonory. Wprost nie można oderwać się od czytania tej pozycji. Książka pokazuje, jak w ciężkich chwilach można znaleźć nadzieję i wiarę w lepsze jutro. Bardzo mi się podobało to, że zarówno przedstawiona historia jak i jej bohaterowie są zupełnie inni niż wszystkie książki jakie dotąd czytałam. Z całą pewnością ta pozycja zajmie honorowe miejsce na mojej półce. Chętnie jeszcze kiedyś wrócę do tej książki. Na prawdę warto :))