Distraction recenzja

Q: Jak myślicie, powieść pisana z czytelnikami to łatwa sprawa ? Czy raczej trudny temat ?

„Ani razu na mnie nie spojrzała, a to, jak bardzo napięte było jej ciało, widziałem nawet w mroku”.

Caroline wracając ze spotkania z przyjaciółką, nie spodziewa się, że stanie się świadkiem morderstwa. W panice ucieka do domu, by tam zaszyć się na kilka dni. Morderca przecież na pewno ją widział i co teraz. Iść na policję czy się nie wychylać i zapomnieć o całej sytuacji?

Po kilku dniach ciszy Caroline postanawia zacząć normalnie żyć. Za namową Susan udaje się na wyścigi motocyklowe organizowane w mieście. Tam doznaje szoku, gdy dostrzega znak łączący pewnego człowieka z mordercą.

Rozpoczyna się gra, w której stawką jest największa nagroda, a mianowicie życie. Kto zwycięży?

„Nienawidziłem tego, że każdy myślał, iż może do mnie podejść. Życie, jakiego się wyrzekłem, często jednak przypominało o sobie”.

Tajemnicza śmierć, gangi motocyklowe i wyścigi to połączenie intrygujące i bardzo ciekawe. W tym przypadku nie wyszło to jednak zbyt dobrze. Po każdej kolejnej pozycji autorki jestem zachwycona, jednak tutaj po lekturze książki czuje się lekko rozczarowana. Zabrakło mi tu więcej akcji, niebezpieczeństw i momentów zaskoczenia.

Powieść pisana wspólnie z czytelnikami jest wspaniałym pomysłem, lecz wiadomo, że im więcej uczestników tym każdy ma swoją wizję na potoczenie się losów bohaterów.

Autorka poradziła sobie dobrze z tym tematem, jednak czegoś mi zabrakło w całej historii. Zdecydowanie wolę jak pisarka zdaje się na swoje pomysły.

Wiem, że to był swego rodzaju eksperyment, lecz wiem też, jacy są ludzie, każdy by chciał swój przebieg zdarzeń. I ciężko zadowolić każdego po kolei.

Nie mniej podziwiam autorkę, że potrafiła tak wiele pomysłów połączyć w jedną, sensowną historię. Wymagało to wielu kompromisów. Także wielkie brawa dla niej.

Przyjemnie spędziłam czas z bohaterami, jednakże nie zapadną w mojej pamięci na długo. Zdecydowanie wolę bardziej charakterne postacie, które swoim zachowaniem sprawiają, że chce się czytać książkę bez chwili oddechu.