Bez lęku recenzja

 Sięgnęłam po kolejną pozycje Mii mimo iż jej schematyczność zaczyna mnie mocno uwierać. Mam na myśli zarówno okładki jak i historie, których podejmuje się pisać. Do ,,Bez lęku" podeszłam nie mając żadnych oczekiwań, prosząc w myślach jedynie oto by nie było gorzej niż zwykle. Czasem warto się nie nastawiać, bo okazało się, że miałam do czynienia z jedną z lepszych, jeżeli nie najlepszą historią jaka wyszła spod pióra autorki.
 
 
Głównym bohaterem książki jest Holden Scott, który nie mogąc poradzić sobie z otaczającą go rzeczywistością wpada w szpony uzależnienia od środków przeciwbólowych. Pomocną dłoń wyciąga do niego przyjaciel, który wywozi go do chatki w lesie. Oboje mają nadzieję, że Holdenowi uda się w spokoju dojść do siebie. Podczas pobytu chłopak poznaje dziewczynę, którą z czasem zaczyna obdarzać uczuciem. Nadchodzi jednak moment rozstania i powrotu do rzeczywistości. Mężczyzna zaczyna wątpić w istnienie dziewczyny z lasu. Kim zatem jest Nocna Lilia? Wytworem wyobraźni, które spowodowane były odstawieniem lekarstw? A może dziewczyna jest prawdziwa, tylko ukrywa się przed światem z jakiegoś powodu?
 
 
Historia tej dwójki chwyciła mnie za serce, a dokonać tego jest dosyć trudno. Mia pozytywnie mnie zaskoczyła tym jak poprowadziła relację głównych bohaterów. W końcu skupiła się na tym co najważniejsze w miłości - dialogu, gestach, niewinnych pocałunkach. Postawiła na delikatność, budowania uczucia od podstaw. Pierwsze zbliżenie pary miało miejsce po 100 stronach. Mnie samą tak to zaskoczyło, że miałam ochotę wrócić do początkowych rozdziałów będąc przekonaną, że coś mnie ominęło. Czy nie można było tak zawsze? Ode mnie 10/10.