Oddaj mi go! recenzja

Nie przepadam za motywem trójkątów - zdrada jakoś mnie tak razi, ale nie skreśla to dla mnie z góry pozycji, bo mimo wszystko są perełki z takim motywem. Jak było tym razem?

Karolina to młoda, ambitna pracownica firmy zajmującej się reklamą. Gdy do jej firmy przyjeżdża delegacja nowego Klienta. Karolina wpada w oko, młodemu, przystojnemu przedstawicielowi. Tomkowi. Mężczyzna za wszelką cenę chce zaciągnąć kobietę do łóżka. Co się stanie, gdy osiągnie cel?

Ta pozycja z pewnością zapewni sporo wrażeń miłośniczkom erotyków, scen pełnych namiętności i pożądania. Trudno mi odnieść się do tej lektury w kategorii romansu więc podejdę do tematu jak raczej do dramatu erotycznego. Bo to co zafundował Tomek głównej bohaterce i swojej przyszłej żonie w moim poczuciu moralności właśnie tym jest.

Karolina w mojej ocenie, padła ofiarą manipulatora z krwi i kości, mężczyzny bezwzględnego, który notoryczne zdradza swoją przyszłą żonę, nazwanie go zwykłym dziwkarzem chyba nie będzie w tym miejscu nadużyciem. Tomek omotał dziewczynę, nie przyznając się do tego, że jest w stałym związku, który za kilka miesięcy ma zostać sformalizowany. Po tym jak mężczyzna pokazał jej czym jest namiętność i udane życie seksualne, dając jej poczucie, że jest najważniejsza, Karolina totalnie straciła dla niego totalnie głowę. Gdy na jaw wychodzi, prawda o jego związku Karolina jest załamana. Jednak mężczyzna nie odpuszcza. Tomek trochę pogubił się w swoich uczuciach, to co miało być jednorazowym numerkiem okazało się uzależniającą relacją.

Lubię czytać książki pisane z perspektywy różnych postaci. Zawsze pokazują większy obraz sytuacji. W tej książce jest podobnie jednak początkowo autorka powtarzała dialogi słowo w słowo co było trochę męczące. Sama historia jest ciekawa, pokazuje drugą stronę medalu, budowania relacji, związku na cudzym nieszczęściu. Jak łatwo można stracić głowę dla nieodpowiedniej osoby i przede wszystkim jak bardzo trzeba być ostrożnym w relacjach i mieć świadomość, że druga strona nie jest z nami szczera. Współczuję Karolinie, nie zawsze zgadzałam się z jej decyzjami, jej chęć walki o Tomka, była dla mnie totalnie niezrozumiała – bo uważam, że gdy ktoś jest gotowy na związek z drugą osobą to jest na tyle dojrzały, żeby samemu podjąć decyzje i żadne manipulacje nie pomogą w takiej sytuacji.

Kogo wybierze mężczyzna? Obecną narzeczoną czy nowopoznaną kobietę, która miała być tylko odskocznią dla zaspokojenia własnych potrzeb? Czy można zbudować własne szczęście na cudzym nieszczęściu? Musicie przeczytać, aby się przekonać.