Wirus Ebola w Helsinkach recenzja

Po lekko zakrapianej imprezie, generał Raimo Siren , dowódca operacyjny fińskiej armii, wraca samochodem do domu. Przez nieuwagę oraz alkohol płynący we krwi, otrąca dziewczynę. Nie wzywa karetki, nie udziela młodej kobiecie pomocy tylko ucieka z miejsca wypadku. Jako wyszkolony wojskowy doskonale zdaje sobie sprawę z konsekwencji swojego czynu, tym bardziej że dziewczyna w wyniku odniesionych obrażeń zmarła, a świadkowie wypadku widzieli numer rejestracyjny samochodu Raimo.
Wyższy rangą wojskowy zaczyna obmyślać plan ratunkowy. Wie, że wysoko postawieni znajomi mogą mu pomóc, jednak za dużo jest dowodów świadczących przeciwko niemu. Nikt z przyjaciół nie zdoła uchronić go przed więzieniem.
Jak z nieba spada mu wiadomość, że naukowiec Arto Ratamo wynalazł szczepionkę na groźny szczep wirusa Ebola. Ta wiedza w nieodpowiednich rękach może poprowadzić do prawdziwej katastrofy. Zdesperowany generał rozpoczyna niebezpieczną grę, która bardzo szybko wymyka mu się spod kontroli. To co dla generała może być zbawieniem dla naukowca oznacza wyrok śmierci. Musi on zacząć chronić siebie oraz swoich najbliższych. Jakby tego było mało sprawą wirusa i antidotum zainteresowały się rosyjskie służby.
Fabuła książki jest bardzo ciekawa oraz wielowątkowa. Soininvaara doskonale opisał skomplikowaną, wielowarstwową intrygę, w której w sposób przemyślany i logiczny dawkował napięcie. Wkroczenie do akcji każdej nowej postaci niesie ze sobą dawkę emocji ( przyprawiającej czytelnika o dreszcze bądź też wprowadzając chwilową stagnacje) oraz nowy watek historii. Jak już wspomniałam wszystko jest dokładnie opisane oraz przemyślane.
Bohaterowie są wielowymiarowi, ich charaktery są złożone. Znaleźli się oni w trudnej sytuacji, muszą uporać się z różnymi problemami. Przedstawione są ich systemy wartości oraz to czym kierują się w życiu. Auto ukazuję jak jedna zła decyzja ciągnie za sobą lawinę innych błędów oraz, że wybór mniejszego zła nie zawsze się opłaca.
Język jest trudny, autor posługuję się fachowym słownictwem. Dodatkowo Taavi Soininvaara opisuje eksperymenty jakie robią wirusologowie, procedury jakie ich obowiązuję. Oraz specyfikę tej pracy. Autor dostarcza nam również trochę informacjo o służbach specjalnych. Podczas czytania trzeba być bardzo skupionym, aby ,,nie zgubić wątku” .
Książka dla wszystkich wielbicieli kryminałów oraz powieści sensacyjnych.