Morderstwo niedoskonałe recenzja

Dla każdego mola książkowego praca w wydawnictwie wydaje się być spełnieniem marzeń. Codzienność w otoczeniu książek, patrzenie jak książka powstaje, czytanie nadesłanych książkę przez aspirujących pisarzy. Jednak każdy kij ma dwa końce a każda różna ma kolce.
Czasem zdarza się, że aspirujący pisarze znacznie przeceniają swoje możliwości a ich dzieła to istne ,,gnioty”! Wtedy taka książka znajduję swoje miejsce w niszczarce a co ciekawsze fragmenty krążą po wydawnictwie ku uciesze wszystkich pracowników. Prawdziwy problem pojawia się w momencie gdy, owa książka ma dotacje z Ministerstwa Kultury i Sztuki a prezes upiera się by ją wydać. Cóż pozostaje tylko dzwonić do znajomych z innych wydawnictw i mieć nadzieję, że ktoś ma taką książkę na stanie.
Z takim problemem musiała zmierzyć się czwórka przyjaciół( Adela, Marta Mareczek oraz Mizera) pracujących w wydawnictwie. Adeli udało się zdobyć zaginioną książkę jednak z jednym małym szkopułem brakowało w niej środka. W takiej sytuacji, rozum podpowiada jedno- pójść do szefa i powiedzieć o problemie. Jednak przyjaciele wpadają na istnie szatański pomysł, postanawiają dopisać brakującą część. Tworzą klub ,,zemsta shitu”, dzielą się pracą i modlą się by ich przekręt nie wyszedł na jaw. W między czasie starają się odnaleźć pisarza Kusibaba, który zaginął. Czy uda im się napisać bestseller? Czy odnajdą pisarza? Czy ich przekręt wyjdzie na jaw?
,,Morderstwo niedoskonałe” jest jedną z najbardziej humorystycznych książek jaką ostatnio czytała. Obfituje w zabawne sceny, dialogi oraz powiedzenia. Niewątpliwą mistrzynią w tym fachu jest Adela, przekształcając te nam dobrze znane.
,,Trzeba pluć na żelazo, póki gorące”
,,Bał się jak diabeł święconej Wołgi”
,,Poczuł się jak ryba w ogrodzie”
Bardzo spodobał mi się pomysł z umieszczeniem na końcu każdego rozdziału ,,Encyklopedii absurdów Adeli „ w której to autorka zamieściła zabawne i autentyczne wycinki z prasy dotyczące śledztw policyjnych czy też przestępstw.
,,Morderstwo niedoskonałe” jest też swoistym przeglądem ludzkich charakterów. Każdy bohater jest inny, każdy wnosi do książki coś nowego. Oprócz wspomnianego wyżej kwartetu, mamy całe mnóstwo postaci drugoplanowych które są równie intrygujące. Vice prezes wydawnictwa szuka miłości w Internecie i niestety doznaje rozczarowań. Szefowa składu jest osoba niekompetentną i notorycznie coś jej nie wychodzi, a to książka jest złożona z jednego słowa( takiego na ponad 200 stron) następnym razem ta sama książka ma paręnaście tomów ponieważ na jednej stronie zostało umieszczone jedno słowo.