Krzywda recenzja

„Krzywda” to moje drugie spotkanie z twórczością Marka Stelara. Pierwsze z nich „Blizny” było naprawdę udane i dobrze je wspominam. Dlatego też długo się nie zastanawiałam i od razu jak tylko w moje ręce trafiła jego najnowsza powieść, zaczęłam ją czytać.

Już pierwsze strony wzbudziły moje zainteresowanie, choć nie powiem, z początku trochę przerażały mnie retrospekcje do czasów wojennych. Jednakże one były tylko dodatkowym smaczkiem do całej historii, co z każdą koleją stroną stanowiło nieodłączny jej element i dzięki temu cała ta powieść była tak mroczna i tajemnicza… a takie właśnie są najlepsze, prawda?

W Nowym Warpnie dochodzi do morderstwa. Ofiarą jest Regina Remus, emerytowana nauczycielka, do której mało który mieszkaniec pałał sympatią, a to ze względu na jej zachowanie i zgorzkniałość, no i pochodzenie niemieckie… Sprawa nie wygląda na trudną, bowiem obok zwłok zamordowanej, widnieje imię i nazwisko prawdopodobnego mordercy (napisane krwią), a odciski palców znalezione na narzędziu zbrodni, pasują do wspomnianego mężczyzny. Dodatkowo na miejscu zbrodni znaleziono zdjęcie załogi posterunku MO zrobione w 1946 roku. Jakiś czas później na cmentarzu zostają odkryte szczątki więźniów obozu koncentracyjnego. Czy sprawy mogą być ze sobą powiązane?

Fabuła książki rozkręca się dość powoli. Całość zachowana jest w mrocznym i tajemniczym klimacie, a samo dochodzenie stanowi nie lada zagadkę do rozwiązania. Bo niby mamy wszystko podane jak na tacy, jednakże czy to nie byłoby za proste? Główny bohater, aspirant Dominik Przeworski nie jest co do tego przekonany. I choć nie jest on upoważniony do bezpośredniego prowadzenia śledztwa, ciekawość nie pozwoli mu odpuścić sobie tego tematu. Im bardziej w nim drąży tym większe odkrywa rewelacje i tajemnice, które nieraz nas zszokują. I to właśnie dzięki retrospekcjom do momentów młodości Reginy Remus, dowiadujemy się wielu rzeczy, dzięki którym wszystkie elementy powolutku wskakują na swoje miejsce, a cała sprawa wydaje się bardziej zagmatwana niż na samym początku. Autor w genialny sposób stworzył klimat tej książki, przez co momentami naprawdę ciężko było się od niej oderwać. Sam pomysł na fabułę jest niezwykle ciekawy, a bohaterowie idealnie pasujący do swojej roboty. I nawet pomimo tego, że w połowie książki odgadłam kto tak naprawdę stoi za morderstwem nauczycielki, to i tak spędziłam z tą nią dobry czas. Także jeśli lubicie „rasowe kryminały” to ta książka będzie dla Was świetnym wyborem.