JAK ODZYSKAĆ DUSZĘ recenzja

„Pytanie o to, ”jak” umierać, nie jest niczym innym, jak pytaniem o to ”jak” żyć?”

Każdy z nas zadaje sobie to pytanie ”jak” żyć po stracie kogoś nam bardzo bliskiego, gdy czujemy się podzieleni, „w bólu i w miłości ”, jak się odnaleźć w codzienności.

Po przez esej „Jak odzyskać duszę” Kariny Obary zajrzymy w głąb nas samych. Zaczniemy widzieć rzeczy, które nie do końca w swoim życiu zauważaliśmy lub nie chcieliśmy ich widzieć z różnych powodów. Autorka w eseju pokazuje nam swoje życie od najmłodszych lat do utraty bliskiej osoby. Porusza ważne tematy tożsamości, duchowości, życia, śmierci, polityki, covida, poparte swoim doświadczeniem. Spojrzymy na świat i rzeczywistość oczami autorki na nasze zmagania, z którymi mierzymy się każdego dnia. Tutaj autorka mnóstwo nam podsyła sama, jak i odnosi się do wielu bibliografii, w które warto byłoby zajrzeć. Jej głos w tej sprawie na pewno nie obejdzie się bez naszych refleksji, dalszych przemyśleń.

Esej jest jedną z trudniejszych form literackich. Zacznę może od tego, że autorka ma ogromną wiedzę i bardzo bogaty język. W eseju bazuje na olbrzymiej bibliografii. Zadaje mnóstwo pytań, na które zarówno sama jak i czytelnik poszukują odpowiedzi, pytania fundamentalne o życie, miłość, śmierć nasze istnienie i współistnienie w świecie. Wszystko ze sobą jest spójne i świadomie wyważone.

Esej jest subiektywny, eksperymentalny, bardzo otwarty. Autorka ma również do siebie dystans i do ukazanego nam świata.

Karina Obara napisała wartościowy, przepiękny, poruszający i wzruszający esej, który polecam każdemu. Myślę, że esej broni się sam poprzez przytoczone argumenty i życiowe doznania, dlatego zachęcam Was po sięgnięcie po tę pozycję, bo naprawdę warto.

Uważam, że śmierci nie powinniśmy się bać, ale powinniśmy nauczyć się żyć, przeżyć i wykorzystać dobrze ten czas, który mamy, bo jak wiadomo w końcu się skończy dla każdego z nas w swoim czasie, którego nie znamy.

„Boimy się śmierci, bo boimy się życia…”

Za egzemplarz recenzencki bardzo serdecznie dziękuję Wydawnictwu Oficynka.