Dziedzictwo niewolnicy recenzja

"Puchar boga Słońca" to saga napisana przez norweską autorkę May Grethe Lerum. Jako pisarka zadebiutowała w 1992 roku i dzisiaj należy już do najbardziej znanych w swoim kraju autorek literatury popularnej. W Polsce znana jest z cyklu „Córy życia”.

Saga "Puchar boga Słońca" pojawiła się w Polsce w 2000 roku, jednak z 10 tomów wydano tylko 4. Cykl opowiada dzieje kobiet, które wchodzą w posiadanie legendarnego pucharu.

Akcja tomu pierwszego umieszczona została w Betlejem, w roku narodzin Chrystusa.

Zbliża się wesele Tabithy, córki bogatego kupca żydowskiego oraz byłej egipskiej niewolnicy. Tuż przed uroczystością siostra panny młodej Rebeka podsłuchuje informację, która wyjawiona, uniemożliwiłaby ceremonię zaślubin. Jako że Tabitha była bardzo zakochana w przyszłym mężu, który na dodatek pochodził z bardzo zamożnej rodziny, siostra postanawia milczeć. Przyjdzie jej tego gorzko żałować.

„Dziedzictwo niewolnicy” to typowy romans, ale niepozbawiony pozytywów. Zupełnie nieźle odwzorowane tło obyczajowo-historyczne, żydowskie wierzenia, obyczaje, w tym weselne oraz wątki historyczne. Książka przedstawia życie młodej żydówki, która mimo iż pochodziła z bogatej i szanowanej rodziny, mogła stracić wszystko, jeśli tylko złamałaby Prawo, bardzo okrutne dodajmy.

Betlejem, ceremonia zaślubin, ukamienowanie jako kara śmierci, rzeż niewiniątek dokonana na rozkaz Heroda, narodziny Mesjasza, ucieczka do Egiptu, wszystkie te wątki tworzą zupełnie udaną całość, wartą przeczytania.

Nie powiem, żeby książka była wiekopomnym dziełem, ale ja sięgam po drugą jej część.