Przynęta recenzja

"Świat jest teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają."
W. Shakespeare

Są na świecie rzeczy bacznie strzeżone, o których zwykli śmiertelnicy nie mają pojęcia. Są specjalnie szkoleni ludzie, którzy czuwają nad bezpieczeństwem społeczeństwa, ich istnienie jest objęte tajemnicą. Oni sami nazywają siebie przynętami.

Diana Blanco jest jedną z najlepszych w swoim zawodzie, jej obsesją stało się pochwycenie groźnego psychopaty skrytego pod pseudonimem Widz. Kobieta jest niezwykle groźną przynętą, wystarczy tylko chwila nieuwagi i za pomocą zwykłych gestów potrafi zniewolić człowieka i z łatwością nim manipulować. Widz ma być jej ostatnią zdobyczą, dziewczyna chce zakończyć karierę w Departamencie i zacząć normalne życie z jednym z kolegów z pracy. Sprawy znacznie się komplikują gdy znika siostra Diany - Vera, młoda przynęta zaczynająca dopiero karierę w zawodzie. Wszystko wskazuje na to, że za porwaniem dziewczyny stoi Widz. Blanco chwyta się wszystkich możliwości by wpaść w ręce potwora, tylko tak może uratować siostrę.

Według teorii stworzonej przez Samozę aby móc manipulować ludźmi wystarczy zawładnąć ich psynomem, jest to możliwe wtedy gdy rozpozna się ich filię, zrozumie czego naprawdę pożądają. Brzmi skomplikowanie? Klucz do zrozumienia zachowań poszczególnych filii i sposoby ich zniewolenia zostały opisane w dramatach Szekspira. Przynęty przybierają maski, grają, całe ich życie to teatr, dają przestępcom to czego akurat oczekują dostając w zamian ich umysły.
Posiadanie takiej mocy jest niezwykle groźne, co się stanie gdy taka przynęta wymknie się spod kontroli? Zawładnięcie całym światem nie jest przecież dla niej problemem.

J.C. Samoza stworzył oryginalne i zadziwiające dzieło. Początkowo ciężko jest zrozumieć jego teorię, odnalezienie się w tych wszystkich filiach i psynomach może powodować zawrót głowy, później, wraz z przebiegiem akcji wszystko staje się jasne.
Książka pełna jest zaskakujących zwrotów akcji, trzyma w napięciu od momentu gdy znika siostra głównej bohaterki. W chwili gdy wszystko wydaje się jasne, napięcie opada a czytelnik łapie oddech ulgi, następuje szereg zaskakujących wydarzeń pobudzających wyobraźnię, a napięcie znów wzrasta. Autor bawi się nami w kotka i myszkę, steruje naszymi emocjami sugerując, że to już koniec by po chwili znów wprowadzić nas w wyrafinowany świat zbrodni.
Zakończenie wbija w fotel i powoduje przyśpieszone bicie serce, chyba nikt nie spodziewał się takiego finału.

Dawno nie czytałam tak dobrego thrillera. Ta książka ma w sobie wszystko to co lubię najbardziej., Barwni, niejednoznaczni bohaterowie, zgrabnie zaplanowana intryga, nowatorski pomysł na fabułę, nieprzewidywalne zakończenie, psychopaci, tortury i zbrodnia, która mrozi krew w żyłach :)
Mam nadzieję, że kiedyś będę miała okazję obejrzeć "Przynętę" na wielkim ekranie i dostarczy mi tyle samo niezapomnianych emocji co książka.