Przyjemna nienawiść recenzja

Po śmierci ojca Cameron O'Connor odziedziczył rodzinną kancelarię adwokacką. Prowadzi wygodne, pełne luksusów życie a jego największym problem są dawni klienci ojca i to głównie na nich skupia się cała uwaga młodego prawnika. Do chwili gdy... Kiedy na biurko Camerona trafia teczka z dokumentami niejakiej Riley Roy, starającej się o staż u niego, jego głowę zalewa fala wspomnień. Oczy spoglądające na Camerona ze zdjęcia dołączonego do CV są łudząco podobne do tych jakie miała jego przyjaciółka z dzieciństwa. O'Connor postanawia przyjąć dziewczynę i dowiedzieć się o niej czegoś więcej.

Kiedy Riley miała zaledwie sześć lat straciła oboje rodziców. Zginęli w strzelanie na terenie banku w którym pracowali. Malutka Riley została wywieziona z San Diego i umieszczona w rodzinie zastępczej. Dopiero po jakimś czasie opiekę nad dziewczynką przejęła jej ciotka. Przez kolejne osiemnaście lat Riley planowała jak zemści się na rodzinie O'Connorów przez których została skrzywdzona. Pierwszym krokiem jest powrót do rodzinnego miasta i dostanie się na staż do kancelarii O'Connor Law Firm...

„Przyjemna nienawiść”to książka na jeden wieczór. Lekki styl autorki w połączeniu z interesującą fabułą i ciekawymi postaciami sprawia że przez powieść po prostu się płynie. Było mi smutno kiedy doczytałam ostatnią stronę bo chciałam więcej. Czułam niedosyt. Kilka wątków aż prosiło się o rozbudowanie.
Autorka pokusiła się o wprowadzenie do książki scen z rozpraw sądowych, które były bardzo realne i dodały całej powieści wyjątkowego klimatu.

Zarówno Riley jak i Cameron to postacie których nie sposób nie polubić. Ona inteligentna, ambitna młoda kobieta po traumatycznych przejściach, które nie złamały jej. Mimo że wychowała się bez rodziców dzielnie kroczy przez życie sprawnie omijając przeszkody. On na zewnątrz surowy, zdyscyplinowany młody prawnik, który twierdzi że jest w stanie rozszyfrować człowieka tylko na niego patrząc. Jako szef oczekuje systematyczności, posłuszeństwa i przede wszystkim lojalności. Pod powłoką twardziela skrywa się jednak dusza dżentelmena i romantyka. Jeżeli chodzi o postacie drugoplanowe to moim zdaniem Mackenzie i Dylan zasługują na oddzielny tom.😁

Czas spędzony z „Przyjemną nienawiścią” uważam jak najbardziej za udany. Polecam serdecznie, myślę że polubicie tę historię.