Kto jak nie ja! recenzja

"Kto jak nie ja!" Agaty Przybyłek to druga część serii nauczycielskiej "Dłuższa przerwa", którą przeczytałam z wielką przyjemnością. To lekka lektura, chociaż autorka porusza w niej trudne tematy, lecz czytając książkę wydaje się, że tak łatwo można pokonać trudności. Chwilami czułam się tak, jakbym tam była razem z trójką przyjaciółek w pokoju nauczycielskim. Nie jestem co prawda nauczycielką, ale za to mam przyjaciółki z tego grona a także wiele lat pracowałam w urzędzie, więc znam niektóre schematy działania złośliwej pani burmistrz...

W tej części każda z trzech przyjaciółek wpada w jakieś kłopoty, jedne mniejsze inne nieco większe a nawet bardzo wielkie.
Joanna co prawda nie ma zbyt wielu problemów z nastoletnią córką Kornelią, ale dużo więcej kłopotów sprawia jej ciotka Bożena, która ma tak niesamowite pomysły, że faktycznie głowa może rozboleć. Dobrze chociaż, że ma oparcie w Marku, który wielokrotnie ratuje ja z opresji. Jednak najwięcej problemów sprawia jej pani burmistrz, która nie dość, że nasyła wszystkie możliwe kontrole na szkołę, w której Aśka je dyrektorką, to jeszcze oficjalnie mówi o tym, że w konkursie na to stanowisko Joanna nie ma szans.
Elżbieta coraz bardziej rozwija swoja działalność, coraz więcej osób korzysta z usług jej firmy. Nawet sama zdecydowała się podjąć nietypowego zlecenia, gdyż nie zatrudniała u siebie kobiet a klient prosił o kelnerkę. Ela pod zmienioną tożsamością udała się do bogatego zleceniodawcy, lecz nie takich spodziewała się efektów...
Magda ma problem z córką, nawet lekarze nie mogą postawić trafnej diagnozy. Jej były mąż Szymon również mocno angażuje się aby pomóc Magdzie i Lilce wrócić do normalności. Nie jest to jednak takie proste. A Lilce ciągle wypadają włosy i lekarze rozkładają ręce. Chociaż są po rozwodzie, to Szymon bardzo martwi się o córkę i byłą żonę. A Magda tęskni ciągle za Szymonem.

Joanna ciągle ma żal do Elki myśląc, że to ona napisała donos, w którym szkaluje dyrektorkę i jej sposoby działania w szkole. Jednak Magda próbuje ciągle pogodzić przyjaciółki, bo bardzo źle się czuje między obiema, gdy one się nie odzywają do siebie. Brakuje jej tych spotkań we trójkę...
Poznajemy dzień za dniem nieidealne życie trzech nauczycielek oraz ich przyjaciół i rodzin. Krótkie rozdziały sprawiają, że czyta się bardzo lekko i szybko. Każdy rozdział poświęcony jest tak na przemian innej przyjaciółce. Książka trochę romantyczna, trochę komediowa, o zwykłych ludziach...
Ostatni czas spędziłam na dość intensywnej rehabilitacji, więc taka lekka lektura bardzo mi pomogła w w tym czasie.
Trzecia część cyklu "Dłuższa przerwa"- "I po co mi to było?" już czeka na mnie. A może i na was?