Przyjaciółka recenzja

Do Anielina cztery lata temu sprowadziła się rodzina Wójcickich – Marylka, Tadzik, Marta i Pola. Kupili Dom po Maślakach, odremontowali i zamieszkali w nim, żyjąc sobie spokojnie, pomału wtapiając się w społeczność miasteczka.
I choć nie unikali ludzi, nie byli wylewni, wciąż wiedziano o nich bardzo mało; nawet sześcioletnia Pola, dziecko niezwykłe, bardzo dorosłe, zwłaszcza jak na swój wiek, nie była gadułą opowiadająca każdemu co się u nich dzieje.
Ci co znają życie, jak np. bracia Pruscy, prowadzący księgarnię w rynku czy właściciel pizzerii U Romano - ludzie dobrze wychowani, życzliwi światu, szanujący prywatność i wybory innych - wyczuwali, że jest w tej rodzinie jakaś tajemnica, że kiedyś zdarzyło się coś, co tych ludzi mocno poraniło, tak bardzo, że mimo upływu lat wciąż nie chcą o tym mówić – nawet między sobą …
Anielin, małe miasteczko – miejsce gdzie z zasady życie toczy się dość wolno, spokojnie, wszyscy się znają, choć nie wszystko o sobie wiedzą, a urozmaicenie to przede wszystkim przyjezdni, turyści i ci, których przywiodły tu różne sprawy do załatwienia …
Ale czasem ten spokój znika, pojawiają się wydarzenia budzące różne emocje i te dobre, i te przykre i smutne …

„Przyjaciółka” to książka, w której niby „nic” się nie dzieje, przynajmniej na pierwszych stronach, ot, kolejna powieść obyczajowa o lecie i życiu w małym miasteczku, a okazała się wciągająca, bo co chwila pojawiały się nowe sprawy i postacie, przykuwały uwagę i ciekawość tego „Co dalej? …” domagała się zaspokojenia.
Jest to druga książka autorki nie będąca kryminałem z humorem, które bardzo, ale to bardzo lubię. I gdy dowiedziałam się, że jest w pisaniu ta właśnie powieść, nie kryminalna, byłam jej bardzo ciekawa, może nawet leciutko zaniepokojona, bo fajnie jest gdy wszystkie książki ulubionej autorki podobają się – mniej lub bardziej, ale podobają.
I ku mej radości okazała się być książką pięknie napisaną, wzruszającą i z humorem, o ciekawej treści, pełną wyrazistych, interesujących postaci, do której będę wracać w przyszłości, żałując, że da się zjeść pizzy U Romano, wypić kawy w księgarni, pójść na spacer z Martą i Polą…
A na razie niecierpliwie czekam na ciąg dalszy. Tym bardziej, że zakończenie jest dość dramatyczne ...

Książkę otrzymałam z wydawnictwa Dragon.