Przełęcz Diatłowa. Tajemnica dziewięciorga recenzja

Ural Północny. 23 stycznia 1959 roku grupa młodych rosyjskich turystów wyrusza na wyprawę narciarską po trasie Iwdel - góra Otorten. Nocą 2 lutego 1959 roku wszyscy giną w niewyjaśnionych okolicznościach. Ta tajemnicza śmierć w kuluarach turystyki górskiej wraca jak bumerang do dnia dzisiejszego. Najgorsze w tej tragedii jest jednak to, że wydarzyła się ona w czasach, w których Związek Radziecki tuszował wiele spraw, których prawdy być może nigdy nie poznamy. Tutaj jest tak samo. Młodzi ambitni i sprawni fizycznie ludzie z planami na przyszłość lubiący zdobywać szczyty, sięgać po to co nieosiągalne nagle giną. Giną na początku lutego, a ich ciała odnajdują się pod koniec miesiąca oraz w maju. Jest to niepojęte zarówno dla społeczności jak i samych rodzin tych młodych ludzi.

Anna Matwiejewa swoją książką oddaje jakby hołd tym poległym w górach. Ta powieść to dwie historie. Historie młodej Anny, pisarki, która w pewien wieczór zostaje nawiedzona przez dziewięcioro młodych ludzi, których nie zna. Los chce żeby to ona napisała o nich książkę i przekazała w ręce swoich Czytelników coś co może pozwolić poznać skrywaną prawdę. A może po prostu dusze młodych turystów w ten sposób chcą zaznać spokoju, chcą wreszcie udać się w podróż do swojego Boga? Wreszcie jest to historia dziewięciorga diatłowców, których poznajemy dzięki dostępowi do wszystkich możliwie dostępnych ekspertyz, protokołów. Oczywiście nic nie jest wyjaśnione, wiele informacji było zatuszowanych, niektóre informacje były niekompletne, tak jakby władze nie chciały by ktoś dokopał się prawdy. Autorka na koniec stawia hipotezy, które wielu ludziom, których zafascynowała ta tajemnicza śmierć, są znane.

Powieść czytało mi się bardzo dobrze. Nie przeszkadzało mi, że są tutaj przedstawione dwie historie. Jak już wspomniałam, Autorka ukazała wszelkie dostępne informacje na temat śmierci diatłowców. Została wybrana by dociec prawdy. Przedstawiła nam swoje spojrzenie na ten temat. To czy jest one dla nas autentyczne, zrozumiałe należy do nas samych.