Przybysz z morza recenzja

" Najważniejsze to zachować równowagę, nędza i bogactwo są przyczynami nieszczęść. Sposób na osiągnięcie szczęścia to posiadanie wystarczających zasobów finansowych, by zaspokajać ważne potrzeby." (str.82)

Ósma część sagi kornwalijskiej toczy się w roku 1810. Ross udaje się do Portugalii, wypełniając specjalną misję jako obserwator z upoważnienia rządu. Tam spotyka swojego bratanka, który zmężniał i z utracjusza stał się rozważnym człowiekiem. Bardzo przeżył śmierć matki i chciał opuścić Kornwalię i uwolnić się spod wpływu ojczyma, którego nie lubił.

Ten z kolei otrzymał upragniony tytuł szlachecki, jednak nie przyniósł mu radości, bo śmierć żony przytłoczyła go i nie mógł się pozbierać. Nie interesowały go inne kobiety. Całkowicie poświęcił się polityce i biznesowi. Z czasem jednak żałoba i żal za ukochaną żoną minęły i zainteresował się siostrą księcia, wdową, której majątek wystawiono na licytację z powodu długów byłego męża.

W Anglii trwa kryzys konstytucyjny, król zwariował, a kraj prowadzi wojnę z Francją. Wybuchają zamieszki z powodu zamykania zakładów pracy. W sytuacji kryzysu Warleggan dokonuje zakupu bankrutujących przedsiębiorstw w północnej Anglii licząc na szybki zysk. Jednak prawda okazała się bolesna i zaczęły się kłopoty finansowe.

W małżeństwie Rossa i Demelzy panuje względny spokój, kochają się, wspierają, a lata doświadczeń nauczyły ich wzajemnego zrozumienia drugiej osoby. Na plan pierwszy wychodzą ich dzieci, wkraczające w dorosłe życie. Rodzice próbują rozciągnąć nad nimi parasol ochronny, chronić przed przykrymi doświadczeniami, udzielać rad. Nie zawsze im się to udaje, gdyż młodość rządzi się swoimi prawami.

Starsza córka wyrosła na piękną dziewczynę i jest obiektem westchnień wielu młodzieńców. Jest rozważną i rozsądną osóbką, ma swoje zdanie w wielu kwestiach. Wkracza na salony poznając życie wyższych sfer co nie zawsze spotyka się z jej uznaniem i aprobatą. Kocha wiejskie życie i tam czuje się szczęśliwa. Syn z kolei kocha zwierzęta miał talent do malowania, lecz prawdziwą jego pasją były maszyny parowe i pogłębiał swoją wiedzę w tym temacie na różne sposoby. Ojciec był krótkowzroczny i nie dostrzegał geniuszu syna, dopiero współpracownicy uświadomili mu ten fakt. Ross i jego syn doszli do porozumienia a napięta atmosfera wokół nich rozluźniła się. Zarówno córka jak i syn przeżywają pierwsze rozterki miłosne.

Młodszy syn Warleggana uwielbiał zabawę i uciechy, żył ponad stan trwoniąc majątek ojca i przynosił hańbę rodzinie.
W Namparze pojawia się nowa postać, marynarz uratowany przez syna Rossa, który zmienia życie jej mieszkańców, lecz nie wzbudza sympatii u czytelnika.