Przeznaczona diabłu. Tom 1 recenzja

😈Przedpremierowa recenzja
patronacka😈

"Ten Diabeł nie zna litości. Nie bierze jeńców ani nie wybacza. A ja za tydzień będę jego żoną. Jego własnością."

Alessa jako osiemnastoletnia dziewczyna została oddana w ręce samego Diabła. Mężczyzny, który nie zna litości. Potrafi zamienić ludzkie życie w piekło. Jednak ona... wyzwoli w nim trochę dobroci, ale czy na długo? Jak potoczy się ten układ? Czy mimo początkowej niechęci Alessy, zmieni o nim zdanie?
Nie taki diabeł straszny jak go malują... Prawda? 😈

"Przeznaczona diabłu" to historia, która uświadomi wam, że zaplanowanego życia nie jesteśmy w stanie zmienić. Albo podążymy wyznaczoną ścieżką, albo skażemy się na pewną śmierć. Wybór należy do nas...

W tej książce niewinność stanie przed obliczem diabła. Diabła, który pokaże swoją prawdziwą twarz. Dla otoczenia potrafił być brutalny, ale przy niej...ukazywał swoją łagodniejszą naturę. Bohaterowie tej książki dostarczyli mi niesamowitych emocji. Alessa pokazuje pazurki i wcale się z tym nie kryje. Nie boi się konsekwencji, jakie mogą ją czekać. Dla mnie ona odrodziła się na nowo. Stała się silniejsza, mimo że swoją słabość skrywała wewnątrz siebie. Antonia mogłabym nazwać dupkiem, ale momentami słodkim diabłem. Przy nich nuda wam nie grozi.

Autorka nie oszczędzi nam scen zbliżenia, które muszę przyznać, że napisane są ze smakiem i wywołują na twarzy rumieńce. Mimo że Alessa nie za bardzo była uległą żoną, to kiedy posmakowała przyjemności z rąk Antonia... To nie potrafiła zbyt długo się opierać. Tworzyli spójną całość, która kipiała pożądaniem, ale też nutą agresji, dominacji i zaciekawienia. Ta dwójka jest bardzo wybuchowa, nieobliczalna, a pomysły, jakie tworzą się w ich głowach, przyprawią was momentami o palpitacje serca.

W tej historii pojawi się wiele strasznych momentów, jak i tych, które są warte zapamiętania. Przyznam, że niekiedy miałam ciarki, bo sama nie wiedziałam co się za chwilę stanie. Książka ta wywoła w was masę najróżniejszych emocji. Od łez po śmiech, aż po smutek, szok i niedowierzanie. Ostatnie momenty książki, wprawiły mnie w takie osłupienie, że to teraz siedzę i niedowierzanie w to, co się tam wydarzyło. W najśmielszych snach nie przewidziałabym takie zakończenia, a prolog... On już totalnie sprawił, że postradałam zmysły. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy, bo jestem ciekawa wyjaśnień. One pomogą mi zrozumieć, dlaczego tak się stało.
Jeśli jeszcze nie poznaliście Diabła stworzonego przez autorkę, to musicie przekroczyć bramy jego piekła.