Szadź recenzja

"-Słyszałem, że może być już druga ofiara, to Kto to jest, jak nie kryminalista?
- Psychopata
-A to nie to samo?
- Nie. Kryminalista zajmuje się przestępstwami zawodowo, a psychopata to hobbysta, pasjonat namiętnie oddany swojemu hobby"

Sławomir Wolski wydaje się idealnym mężem i ojcem. Nikt tak naprawdę nie wie, że jest mordercą.

Czy uda się go złapać? Czy mężczyzna poniesie odpowiedzialność?

Sławomir Wolski wydaje się na pierwszy rzut oka wzorowym mężem i ojcem. Piastujący wysokie stanowisko, inteligentny i lubiany przez wszystkich. Jednak okazuje się, że to potwór. Potwór w ludzkiej skórze. Potwór, który zabija w okrutny i nieludzki sposób młode dziewczyny.

Pewnego dnia zostaje znaleziona pierwsza ofiara Sławomira. A raczej jego kolejna, ale o tym na razie policja nie wie. Młoda, bardzo brutalnie zamordowana dziewczyna. Rozpoczyna się śledztwo w celu wykrycia sprawcy. My wiemy kto to jest, ale nikt więcej. Pani komisarz Agnieszka Polkowska rozpoczyna śledztwo i zrobi wszystko, aby znaleźć tego potwora. Tylko czy jej się uda? Czy uda się odkryć sprawcę?

Sławomir Wolski to psychopata. Morderca wręcz idealny. Brutalnie morduje swoje ofiary, które najpierw w sobie rozkochuje. Wydaje się, że to morderca jak inni, prawda? Otóż nie. Pomijając kwestie samego morderstwa, ale to w jaki sposób to robi? Straszne. Mężczyzna ma jednak pewien powód. Dlaczego młode dziewczyny? Dlaczego one?

Jestem naprawdę pod głębokim wrażeniem jego postaci. Jest inteligentny, sprytny i bardzo dobrze wie co robi. Naprawdę nie raz byłam zaskoczona tym, że nawet najdrobniejsze rzeczy miał dopracowane. Nic nie zostawia przypadkowi, wszystko ma dokładnie zrobione i przemyślane. To w jaki sposób potrafi się wcielić w swoją nową rolę jest wręcz idealne. On nie udaje, on dosłownie staje się tą osobą. Czy popełni w końcu jakiś błąd?

"(...) on był psychopatą, i to psychopatą należącym do kasty najbardziej przemyślanych i wymagających"

Uważacie, że sprawca zawsze zostanie złapany? Powiem szczerze, że w tym przypadku są bardzo duże wątpliwości. Sławomir jest naprawdę dobry w tym co robi. Niestety. Gdyby nie pewien powód, konkretny cel to raczej nikt by się nie dowiedział o jego zbrodniach. To on decyduje się w końcu wszystko odkryć. Ale dlaczego?

Rozpoczyna się śledztwo. Przewidywalne, ale bardzo ciekawe. Sprawa jest prowadzona przez komisarz Agnieszkę Polkowską. Jest to bardzo dobra policjantka i wie co robi. Strasznie dociekliwa i każdą sprawę dogłębnie sprawdza, czego niestety nie można powiedzieć o jej szefie. Jest to dosyć rozczarowujące, że wystarczy sobie wymyślić powód, żeby tylko nie rozwiązywać sprawy a byle szybko ją zamknąć. Jednak Agnieszka nie należy do takich policjantek. Bardzo przypadła mi do gustu, ale jedna rzecz mi przeszkadzała. Dlaczego, dlaczego nie może być policjanta, który nie korzysta z żadnych używek? Czy teraz naprawdę jest jakaś moda na to, żeby przedstawiać każdego policjanta jako alkoholika bądź uzależnionego od leków czy narkotyków?
Wracając do śledztwa to dosyć szybko się toczy. Oprócz tego wątku jest też dosyć dużo strefy prywatnej pani komisarz. Jednak ma to też również wpływ na późniejsze śledztwo.

Historia jest bardzo ciekawa, bo z jednej strony mamy śledztwo prowadzone przez policjantów, a konkretnie przez panią komisarz, z drugiej strony mamy perspektywę Sławomira Wolskiego. Pojawia się też perspektywa pewnej dziewczyny. Czyżby kolejnej ofiary Sławomira? Czy dziewczyna skończy tak jak pozostałe? Czy uda się wcześniej złapać tego potwora?

"Tak mijały dni, ona chciała, by tak pozostało już na wieczność, on przygotowywał plan na to, jak przenieść ją do wieczności "

Wraz z rozwojem śledztwa coraz więcej wychodzi na jaw. Sprawa coraz bardziej się rozrasta, bo na jaw wychodzą kolejne ofiary, a sprawa nie jest łatwa. Komisarz Polkowska w głównej mierze sama rozwiązuje sprawę, całkowicie się jej poświęcając. Bardzo rozczarowujące były sytuacje kiedy mimo przedstawionych przez nią dowodów, dobrego rozumowania pewne osoby nie chciały podjąć w tym kierunku żadnych działań. Naprawdę to tak wygląda? Wszystko, żeby tylko nie dopuścić do okrutnej prawdy?
Im dalej tym coraz więcej się ze sobą łączy. Pojawia się więcej nowych okoliczności, a Agnieszka coraz więcej odkrywa. Wychodzą na jaw pewne nowe powiązania, a komuś zaczyna grozić śmiertelne niebezpieczeństwo. Pani komisarz coraz więcej odkrywa, co nie do końca pasuje Sławomirowi. To on to wszystko zaczął, kontroluje a jednak już nie wszystko zaczyna iść po jego myśli. Nie spodziewał się, że pani komisarz tak szybko połączy wiele kropek ze sobą. Mężczyzna jednak ma coś w zanadrzu. Nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Co ma w planach? Jaki jest jego ostateczny cel?

Dochodzi do punktu kulminacyjnego. Wydaje się, że to już to, ale naprawdę? Sławomir nie powiedział ostatniego słowa.

"Wszystkie dotychczasowe ofiary wybierał, choć nie do końca przypadkowo, to jednak spontanicznie, ale był jeszcze ktoś, komu przyglądał się od wielu lat, czekając na moment, w którym osiągnie odpowiadający mu wiek"

Dochodzi do ostatecznego starcia. Sławomir kontra Agnieszka. Psychopata kontra policjantka. Kto zwycięży?

Agnieszka zostanie postawiona dosyć trudnym położeniu. Będzie musiała zdecydować, co wybrać. Jaki będzie jej wybór?

"Szadź" to bardzo ciekawy thriller. Jest ciekawie, wciągająco i nie brakuje napięcia, choć to ostatnie pojawiło się dopiero na ostatnich stronach. Z niecierpliwością czekałam na koniec, na to jak wszystko się skończy i kto wygra w tym starciu.
Zakończenie bardzo ciekawe, choć tak trochę mam wrażenie, że było już tego za dużo. Niekoniecznie też sposób jego przedstawienia mi się podobał. Tak trochę przekombinowane.

"Szadź" to książka, którą przyjemnie się czyta mimo swojej przewidywalności. To co mi się nie podobało to rozmowy w innym języku, głównie to był język rosyjski. Nie było tych dialogów dużo, ale nie podobało mi się to, że nie były przetłumaczone. W historii nie brakuje też wątku religijnego i dosyć jest go dużo. Jak z reguły nie przepadam za książkami z takimi powiązaniami to tutaj mi to nie przeszkadzało. Polecam, miłego!