Piętno recenzja

"Piętno" szturmem wdarło się na pierwsze miejsce wśród najlepszych kryminałów 2020 roku. Z miejsca podbiło serce czytelników, którzy z nieskrywaną ciekawością wypatrywali kolejnych części przygód tajemniczego policjanta. W końcu po wielu miesiącach, które przerodziły się w lata przyszła pora, bym ja zagłębiła się w twórczość Przemysława Piotrowskiego. Co z tego wynikło?

Sam motyw wydawać by się mogło oklepany. Jest funkcjonariusz policji z zagadkową przeszłością, nieco szorstki, skryty i bez rodziny. Standard, jeśli chodzi o tego typu książki. Jednak wystarczy przeczytać kilka, może kilkadziesiąt stron, by stwierdzić, że to nie będzie taki zwykły kryminał. A coś naprawdę ekscytującego. Igor Brudny wiedzie zwykle, o ile można powiedzieć tak w przypadku stróża prawa, życie. Jest doświadczonym policjantem z kilkoma romansami na koncie. Wszystko rozpada się niczym domek z kart, gdy w Zielonej Górze dochodzi do brutalnych morderstw. Pierwszym podejrzanym staje się warszawski komisarz, który jest niemal identyczny, jak sprawca. Przypadek czy może celowe działanie mordercy?

Przepadłam i to dosłownie. Autor od samego początku nadaje takie tempo i wprowadza taki klimat, że trudno się oderwać. Dawno już nie czułam ciarek na plecach podczas czytania. Od pierwszej do ostatniej strony wszystko jest punkt. Doskonała fabuła, świetnie wykreowani bohaterowie i coś, co lubię najbardziej, czyli seryjny morderca z zaburzonym sposobem myślenia. I krew, dużo krwi i bestialskie zbrodnie, które wymykają się wszelkim ramom. A do tego przeszłość głównego bohatera, która kładzie się cieniem na całą akcję. Czytając, miałam poczucie, że autor siedzi i mojej głowie i w doskonały sposób przelewa na papier, to czego ja szukam w tego typu książkach.

Dobry kryminał poznaje się nie po tym, jak się zaczyna, ale jak się kończy. I w ten o to sposób dochodzimy do zakończenia, które trzyma w napięciu i nie pozwala odłożyć pozycji na półkę. Wszystko inne przestaje się liczyć. Najważniejszy jest komisarz Igor Brudny i jego historia.

Jeśli jeszcze nie czytaliście "Piętna", to polecam. To pozycja obowiązkowa, jeśli chodzi o polski kryminał. Liczę, że "Sfora" również mnie nie zawiedzie.