Z ręką na pulsie recenzja

Rachel Clarke w wieku 29 lat postanawia rzucić ciepłą posadę reporterki telewizyjnej, i choć wymaga to wielu poświęceń i ogromu nauki-zostaje lekarzem.
Pierwsze kroki stawiane w szpitalnych salach są bardzo trudne. Praca lekarza wymaga ogromu samozaparcia i samodyscypliny, oraz niewyczerpywalnych zasobów energii, empatii, zrozumienia. Wymaga siły, odwagi, umiejętności podejmowania szybkich i racjonalnych decyzji oraz stalowych nerwów i opanowania. To praca z drugim człowiekiem, który bardzo często znajduje się w okropnym położeniu. To odpowiedzialność za ludzkie zdrowie i życie, oraz  prawdziwe powołanie.

Chociaż już na samym początku niedoświadczony lekarz rezydent odkrywa wiele przeciwności, do których przezwyciężenia nie przygotowały go studia, to wielu młodych ludzi decyduje się podjąć ten niezwykle trudny i ważny wysiłek. 

Książka "Z ręką na pulsie" nie opowiada jednak o tym, jak trudno stać się lekarzem. Nie opowiada też o ciekawych przypadkach medycznych, choć tytuł i okładka mogą to sugerować. To obszerny, napisany luźnym językiem reportaż  o tym, jakie problemy od środka niszczą brytyjską służbę zdrowia. Śledząc ogrom niedogodności, z którymi w pracy borykają się lekarze rezydencji w Wielkiej Brytanii, możemy przełożyć ten obraz na nasze, polskie realia. Młodzi lekarze chętni do pracy i czujący powołanie, w brutalny i powolny sposób zostają ze swoich pasji obdarci, ponieważ brak funduszy sprawia, że nie ma wystarczającej ilości łóżek, brakuje personelu, a lekarze najzwyczajniej w świecie ni mają czasu na odpoczynek.

"Z ręką na pulsie " będzie wartościową i interesującą lekturą dla osób, które  medyczne tematy lubią ugryźć z każdej strony. Ja takie tematy bardzo lubię, ale z taką historią spotykam się pierwszy raz i "jestem na tak".